Hala kayalıkların üstüne oturuyordum ama ağlamıyordum sadece hırçın dalgalara bakıyordum her taşa çarptıkları sesi dinliyordum
Hayatımı mahvetmişti herkesin gözünde şu an iğrenç bir kızdım buna sebep olan da en yakın arkadaşımdı . Kendimi toparlayıp ayağa kalktım gitmek istemiyordum ama onunla yüzleşmem gerekliydi
Arkamı döndüğümde karşımda kızlar vardı üçüde burdaydı Ece nin iki koluda sarlıydı hepsi bana bakıp gülüyorlardı
Şimdi birlik olup bana iftira mı atmışlardı. Özge nin elinde fotoğraflar vardı
Ece nin koluna ben çizikler atıyormuşum gibi . Yalandı gerçekleriyle değiştirmişlerdi müdürü de böyle mi ikna etmişlerdi peki Özge ve Gamze de mi işin içindeydi
"Özge" dedim "sende mi" kafasını olumlu anlamda salladı
Gamzeye döndüm "Gamze"
"özür dilerim Nefes yapmak zorundaydım"
"Ama siz beni babamdan kurtardınız şimdi neden neden böyle bir şey yapıyorsunuz "
"Nefes baban geri döndü" " ne" inanmak istememiştim geri dönmüş olamaz
" kurtardığınız gibi beni gerimi verceksiniz"
" peki Tahir on birşey yaptımı"
"Hayır" dedi Özge
Sevinmiştim ona birsey yapmamış onu öldürcem diyordu yapmamış ama ona geri teslim olmuycam
"Nefes baban seni çok özlemiş seni ona götürücez
" hayır asla" dedim bağırarak
Geriye doğru gidiyordum onlarda üzerime doğru geliyorlardı
Kurtulmuşken tekrardan ona teslim olamazdı
"Yaklaşmayın yoksa kendimi burdan atarım"
"Ah nefes bunu yapmıycağını hepimiz biliyoruz
" öylemi" dedim bağırarak geriye doğru ilerledim
"Özge bak bakalım kendimi atıyormuyum atmıyormuyum"
"Nefes hayır" Gamze söylemişti bunu kafam kafamı sağa sola sallamıştım
" herşey bitti"
Ve kendimi o sevdiğim hırçın dalgalara bırakmıştım
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Bu bölüm birazcık kısa oldu onun için özür dilerim
Hikayemi okuyan yorum yazan hetkese çook teşekkür ederim♥♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
umudum~neftah
FanfictionBabasından şiddet gören kız arkadaşlarının yardımıyla o adamdan kurtuluyor Bu sefer kardeşim dediği insanlar kıza iftira atıyor ama o umudunu kaybetmiyor
