Tahirr dedim bağırarak karşımdaydı gelmişti havaya ateş etmeye başladı kurtuldum diye bağırdım hemen ayağa kalktım Tahirin yanına gidecektim " sakınn " babamın sesiydi bu silahı bana doğrultmuştu
Tahir yanımıza geldi çok öfkleiydi gözlerinden anlaşılıyordu
" indir o silahı" sert ve kararlı bir tonda söylemişti babam onu duymazdan geldi hiç birşey demedi sadece bana bakıyordu
" ula katil mi edecesun indir diyrum" hala oralı olmadı babam
Tahir önüme geçti " vurcaksan ha önce beni vur "
Gözlerimi büyüterek önümdeki adama bakıyordum
Hemen önüne geçtim " Tahir ne diyorsun sen bu babamla benim sorunum seni asla öldürmesine izin vermem"
"Ben izin veririm hemi seni öldürmesine"
Babam çok sinirli bakıyordu ikimize" ikinizide öldüreceğim"
" olmaz " dedim silahın tam önündeydim " hadi beni vur"
Tahir tam önüme geçecekken" sakın yaklaşma " gözlerimi sımsıkı kapattım
Sonrası karanlık
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Gözlerimi açtığımda bir arabanın içindeydim önde Tahir
Arabayı kullanıyordu kurtulmuşmuydum şimdi yoksa bunlar rüya mı" oo Nefes hanum uyanmışsınız"
" evet uyandım da nerdeyiz "
"Trabzon da"Gözlerimi devirdim " E onu biliyorum Tahir . En son babam beni vurucaktı "
" hee vurmadı işte " "Tahir ne oldu nasıl kurtulduk babamdan"
"Kızum kuruldun işte daha ne soraysun"
" Tahirr " gıcık söylemedi
"Peki nereye gidiyoruz"
"Amma riv riv ettin Nefes "
" benmi riv riv ediyorum "
" he bak hala ediysun"Tahirlede konuşmaya gelmiyo oflaya oflaya yola devam ettik hiç konuşmamıştık kafamı cama yatlayıp dışarıyı seyrettim
Nihayet araba durdu gelmiştik herhalde Tahir hemen arabadan indi bende onub arkasından indim
Karşımda büyük mavi boylı bir ev vardı
Tahir yürümeye başladı bende arkasından bakıyordum gelmediğimi fark edince arkasını döndü " e hadi " Tahire omuz silkip ilerledim bir insan hiç mi değişmezdi mesela hödüklüğün den kurtulabilirdi ama Tahir hiç değişmemiş
Evin kapısında beni bekledi biraz uyuşuk yürümüştüm ben gelince kapıyı çaldı
Bir iki dakika sonra kapı açıldı " hoşgeldun yengem" beni farketmedi " hoşbuldum"
"Kurtardın mı paşam kızı" Tahir gülümseyip bana baktı " oyyy kurtarmışsın hoşgeldun "
Hoşbuldum dedim çok sevmiştim bu kadını çok tatlıydı beni hemen içeriye çektiAyakkabılarımı çıkardım salona geçtik Tahir de arkamızdan geldi " oyy kuzum adın ne senin "
Nefes dedim" memnun oldum bende Asiye " "ben de memnun oldum Asiye abla "~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Yaklaşık bir buçuk saattir Asiye ablamla konuştuk herşeyimi anlattım beni sıkılmadan dinledi çok iyi birisiTahir içeri girdi bıkkın gözlerle bana baktı çok mu konuşmuştum " yenge sen Nefese odasını göster biraz dinlensin"
" tahir ben burda kalamam "
Asiye ablam hemen söze karıştı
" neden kalamazsun" "abla rahatsızlık vermek istemem "
" niye rahatsızlık vercekmişsin"
"Ama sadece kendime ev tutana kadar"" he Nefes he " Tahir söylemişti bunu hiçbirşey söylemedim Asiye ablamla yukarı çıktık
Odama girdiğimde kendimi direk yatağa attım yorulmuştum hemen uykuya daldım
Uyandığımda aşağıdan sesler geliyordu hemen yataktan kalktım sonra dışarı çıktım
" o kadın bu evde kalamaz o kadar Tahir" sert bir şekilde söylemişti istenmiyordum işte kendimi odaya attım yatağın ucuna oturup ağlamaya başladım
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Evettt nasıl buldunuz sonunda Tahir geldi oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum ♡ ♡ ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
umudum~neftah
FanfictionBabasından şiddet gören kız arkadaşlarının yardımıyla o adamdan kurtuluyor Bu sefer kardeşim dediği insanlar kıza iftira atıyor ama o umudunu kaybetmiyor