Baba dedim mırıldayarak evet karşımda duran adam babamdı kaçıcak bir yerim yok ve beni kurtaracak bir Deli Tahir de yok
Geri geri ilerlemeye başladım babam da üstüme üstüme doğru geliyordu eski hayatıma geri dönüyordum
Babamın gözlerinin içine bakmaya başladım kin ve nefret akıyordu
Saçlarımdan tuttu asılmaya başladı sadece ağlıyordum
"Babana hoşgeldin demek yok mu"
Babamın sözlerinden sonra yıkılmıştım arabaya doğru beni sürüklemişti canım acıyordu ama bir şey diyemiyorum
Araba fırlattı öne geçip arabayı çalıştırdı
"Beni nereye götürüyorsun"
Cevap vermedi sadece gülüp duruyordu ve benu sinir ediyordu
Sonunda araba durmuştu ormanlık bir alana geldik
Kolumdan sımsıkı tutup beni aşağıya indirdi sonra büyük bir eve doğru beni sürükledi ben burayı hatırladım burası babamı ilk tanıdığım onun o iğrenç yüzünü gördüğüm ev
Hemen evin kapısını açıp beni içeriye fırlattı yere düşmüştüm
Kapıyı sertçe kapattı "hoşcakal özgürlük"
Bu evden çıkamayacaktım bunu adım gibi biliyordum
Kapının önünde tek başıma kalınca göz yaşlarımı tutamadım
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Gözlerimi açtığımda hala kapının önündeydim hemen toparlanfım dizlerimi kendime doğru çektim bir sesle irkildim telefonumdan gelmişti bu ses bi an çok mutlu oldum kurtula bilirdim burdan hemen telefonumu açtı Tahire mesaj attım hemen görürdü inşallah
Ardından 155 polisin numarasını tuşladım arkamda bir el hissettim telefonu kulağımdan hızlıca alıp yere fırlattı
O yere atınca korkmuş geri sendelenip bağırmıştım
Yanıma gelip saçlarından tutup kulağıma eğildi " burdan kurtuluşun yok güzel kızım"
İşte bitmişti herşet bitmişti artık bu evdeyim ve çıkış yok
Beni kurtarabilecek tek kişi oda Tahir
Acele et lütfen Tahir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
umudum~neftah
FanfictionBabasından şiddet gören kız arkadaşlarının yardımıyla o adamdan kurtuluyor Bu sefer kardeşim dediği insanlar kıza iftira atıyor ama o umudunu kaybetmiyor
