Bir insanın kalbi kanar mı hiç?Ben bile inanmazdım senden önce aşka.Hep saçma gelirdi bana.Ama sen geldin ve dünyamı altüst ettin.Neden yaptın diye çoğu kez sormak istedim sana. Sahi cevap verirmisin sorularıma? Neden gittiğini ,neden terkettiğini s...
Diğer mesajları okumadan hemen Leylayı aradım.Gelemeyeceğimi söyledim ve tabi Leyla dan bir araba dolusu laf yemeyi unutmadım. ******* Telefonumu kapatıp hızlıca masaya koydum.Ve Çınar'ı incelemeye başladım.Tamamen siyahlara bürünmüstü.Siyah bir tişört ,siyah bir kot,siyah bir spor ayakkabı giymiş,üzerine de siyah deri ceket giymişti.Siyahlara bürünmesine karşın çok şık gözüküyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafeye geleli yaklaşık bir 20 dakika kadar olmuştu.Ama Çınar henüz konuşmamıştı.Merağım iyice artmış,oldukça sıkılmıştım.Sessizliği bozmaya karar verdim. -"Çınar" dedim hafifçe. -"Hmm." -"Anlatmıyacakmısın" -"Neyi?" -"Bana söylemek istediğin o önemli şeyi." -"Boşver"dedi titrek bir sesle. -"Anlatmıyacakmısın." -"Evet anlatmıyacağım." -"Ne yani beni buraya kadar çağırdın ve anlatmıyacaksın öylemi?" -"Öyle."dedi ve ekledi. -"Biraz dışarıya çıkmaya karar verdim,ve tek olmak istemedim.O yüzden seninle gelmek istedim"dedi. Çok sinirlenmiştim.Hemen telefonumu cebime atıp masadan kalktım.Çınara ölümcül bakışlar atarak kafenin çıkışına doğru ilerledim.Sahile doğru yürümeye başladım.Bir yandan da o YÜRÜYEN EGO'ya saydırırıyordum.Ne zannediyordu ki bu kendini. "Boroz dosoroyo çokmoyo koror vordom vo tok olmok ostomodom" Çınar'ı taklit edişime güldüm. Sırıtarak yürümeye devam ettim.Sahile geldiğimde hemen boş bir banka oturdum.Simiti martılar ile paylaşarak denizin kokusunu içime çektim.Gözlerimi kapattım ve babamı düşünmeye başladım.Ne çok özlemiştim onu.Babama sarıldığımı hayal ettim.Şuan öyle huzurluydumki.Yanımda babam vardı,kulağımda martıların uçarken söyledikleri şarkıları,burnumda denizin eşsiz kokusu vardı. Birden telefonum çaldı.Bu huzurlu anı mahveden o insanı boğmak istedim.Açmiyacaktim telefonumu.Açarsam babama veda etmek zorunda kalıcaktım.Yıllardır görmediğim,kokusunu içime çekmediğim,sarılamadığım babam yanımbaşımdaydı.Onu kaybetmeye niyetim yoktu.Hayalimde bile yanımda olması bana güven veriyordu.Telefonum bir daha çaldı.Ve ard arda mesaj sesleri geldi kulağıma.Sanırım babama veda etme zamanı gelmişti.Babamın kokusunu son kez içime çektikten sonra telefonumu elime aldım.Arayanın kim olduguna bakamadan telefonum bir daha çaldı. YAKIŞIKLI ARIYOR... Yakişıklı diye birini kaydettiğimi hatırlamıyordum.Hemen telefonu yanıtladım. -"Rüya"dedi tanıdık bir ses. -"Kimsin " -"Tanimadın mı?"dedi telefonun ucundaki ses. -"Tanımadım ki soruyorum." -"Arkana bak" -"Ne" -"Arkana bak dedim sana" Hızlıca arkamı döndüm.Karşımda kocaman sırıtan bir Çınar vardı. Çınar mı?Iyi de ben Çınar'ın telefonunu kaydetmemiştim ki.Kaydetsem bile neden YAKIŞIKLI diye kaydediyim ki. Çınar yanıma gelip oturdu.Ona çok kızgındım.Önce bana bişey söyleyecegim ayağına dışarıya çıkarıp hicbisey dememişti ,şimdide babamdan ayırmıştı. Suratına bile bakmadan hemen oturduğum yerden kalktım.Tam yürüyecekken Çınar kolumdan tutarak beni kendine doğru çekti.Dudaklarımızın arasında iki üç santim kalmıştı. -"Rüya dinle beni lütfen" -"Neyi dinleyeceğim "diye fısıldarken kolumu kurtarmaya çalışıyordum. -"İhtiyacım var sana.Sebebini bilmediğim bir şekilde sana ihtiyacım var.Etrafımda bir çok insan olmasına rağmen benim sana ihtiyacım var.Senin dostluğuna,senin arkadaşlığına ihtiyacım var.Lütfen biraz dinle beni.Yardım etmek istersen et,istemezsen seni asla zorlamam.Ama sadece dinle beni." Çınar'ın bana ihtiyacı vardı.Peki neden bendim?Etrafında onca insan varken,peşinden koşan o kadar kız varken bana ihtiyaç duyması sizcede saçma degil mi? Sakin olmalıydım.Çınar'ın yeni eğlencesi ben olabilirdim.İlgimi çekecek şeyler anlatıp beni kendine yaklaştırmaya çalışıyor olabilirdi.Ama içimden bir onu dinlemem için resmen yalvarıyordu.Dinliyecektim Çınar'ı. Kolumu Çınar dan kurtarıp yakınımda olan banka oturdum.Çınarda yanıma oturdu. Ve anlatmaya başladı. "Rüya...Annem ve babam ben çok küçükken ayrıldılar.Babam çok büyük bir şirketin müdürüydü.Aslinda şirketin bütün haklarına annem sahipti.Şirket annemin üzerineydi.Dedemden kalmıştı anneme.Annemin anlattığına göre dedem çok büyük zorluklarla bugüne kadar getirmişti bu şirketi.Dedem vefat ettikten sonra annemin başka kardeşi olmadığindan dolayı şirket otomatikmen anneme kalmış.İlk başlarda annem ve babam beraber yönetme kararı almışlar şirketi.Herşey çok iyi ilerlerken annem hamile olduğu için şirketteki işlerine son vermiş.Ben doğduktan sonra annem benimle ilgilenmek içinde şirkete gelmemiş.O günden sonra babam yönetmiş bütün şirketi.5 yıl önce de şirketin tapusunu ve tüm hisseleri kendi üzerine almak için annemi....Annemi..." Çınar cümlesini bitiremeden gözyaşları sel oldu gözlerinden.Hızlıca kalkıp koşmaya başladı.
******* Duyduklarım karşısında şok olmuştum.Babasi annesine ne yapmış olabilirdiki? İnsanın aklına binbir tane şey geliyordu. Hava iyice soğumuş,güneş kaybolmaya yüz tutmuştu.Birazdan hava kararıcaktı.Eve gitmeye karar verdim.Cebimden kulaklığımı çıkardım ve kulağıma yerleştirdim.Rastgele bir şarkı açtım şarkı listemden.Yüzüme çarpan soğuk rüzgardan dolayı titriyordum.Kulağımda çalınan şarkı kafamda çevriliyordu. ^Rüzgar tenime vuruyormuş gibi hissediyorum. Soğuk tarafından savruldum. Kış kuşunun ötüşünü duydum.^(Medyada olan şarkının sözleri:) (Şarkının ismi Aurora Winter Bird)
Şarkının melodisinde kayboldum.Soğuk iyice bastırınca adımlarımı hızlandırdım.Eve girdim.Üstümdekiler çıkardıktan sonra kendimi yatağa fırlattım.Babama belki birdaha sarılabilirim umuduna kendimi uykunun şefkatli kollarına bıraktım...
