SYMPATHY FOR LOVE (COMPLETED STORY) (under RENOVATION)

20

"W-what do you mean?"

Kinakabahan kong anya..

"Can you please stop your bullshits! that you don't know everything even you are not"

Sigaw nito saakin

Nagsipag landasan ang mga luha ko..

"J-jacob please" nakikiusap kong anya..

"Please what! Then am I right! That your daughters is my daughters too !"

Napahagulhul pa ako ng iyak..

"Kukuhain ko ang mga anak ko"

Blankong anya nito..
Napaluhod agad ako sa harap nito at mabilis na nagmakaawa sakanya..

Hindi pwede!! Ito na nga ba ang kinatatakutan nya ee..
Dahil mayaman ang binata tyak na kaya nitong makuha ang mga bata..

"N-nakikiusap ako Jacob sila nalang ang meron ako.. wag mo silang kuhain saakin.. ikamamatay ko pag nawala sila pakiusap naman!"

Iyak kong pagmamakaawa..

"MAMA!" narinig kong sigaw ng mga kambal ko saakin..

At dali dali silang tumakbo papunta saakin at niyakap ako..
maging ang mga ito ay umiiyak nadin..

Niyakap ko agad ang mga ito..

"Mr. Stormfold please leave us"
Boses iyun ni jacelyn

Agad kong inawat ang bata..
Hindi pwede baka dahil sa ginawa ni jacelyn ay isipin ni jacob na masamang bata ko pinalaki si jacelyn at ilayo talaga ito saakin..

"J-jacelyn humingi kanang tawad hindi kita tinuruan ng ganyan"

Saway ko kay jacelyn.. habang umiiyak..

Nakita ko kung pano nasaktan si jacelyn ng makita nyang umiiyak ako
"Ayaw ko ma pinaiyak nya kayo"

Umiiyak nadin si jacelyn ngunit wala kang mababasang imosyon sa mga mata nito..

"I- i don't hurt your mother baby.. we just tal-"

"I'm sorry mr. Stormfold but I'm disappointed that you are my father"

Nakita ko kung panong nagulat at nasaktan si jacob sa sinabi ni marcus..

Hindi  nakatitig si marcus kay jacob bagkus na saakin ito at pinapahiran ang mga luhang lumalabas sa mga mata ko..

Ngayun kulamang nakita si marcus na ganito..
Masiyahing tao si marcus ngunit sa mga sandaling ito wala ng makikitang imosyon sa mga mata kagaya ng kay jacelyn..

"M-marcus?" Saway ko rito..

Doon ko Nakita uli ang imosyon ni marcus ng tumitig ito saakin..

"Ma.. mukang mali lahat ng mga kinukwento mo kay papa.. hindi sya mabait tulad ng kwento mo ni hindi rin ito marunong gumalang sayo"

Saad nito..

Nakita kong napahakbang paatras si jacob saamin..

At ang dati ding walang mabasa sa mga mata nito ngayun ay may nakapaskil na gulat at sakit..

"Maybe jacelyn is right.. bakit nga naman naging mabait ang papa namin kung iniwan ka nya o kung sakali man na ikaw ang mang iwan ma bakit dika nya hinanap pati nakami"

Iyak lang ako ng iyak.. oo alam ng mga anak ko ang mga katangian ng ama nila ngunit kahit kaylan hindi ko sinabi kung sino ang ama nila.. ni pangalan ay diko binanggit..

Tumingin si jacelyn at marcus kay jacob na ngayun ay nanghihinang napaupo at nakatulalang nakatingin sa mga anak nyang blanko lang nakatingin sakanya ng hinarap ng mga anak nya ang ama nila

"We don't want you here" jacelyn

"Even in our life mr. Stormfold i know you engaged.. made your own family and never came back in us" anya naman ni marcus

Kinalibutan ako sa mga boses ng mga anak ko..

Parang hindi ang mga anak nya ang nasa harap nya ngayun parang mga anghel na nagmula naman sa ilalim ng impyerno ..

"Let's go mama.."

Si jacelyn nagulat naman ako ng may bumuhat saakin na pa bridal style..

Si Stephen pala..

Napatitig ako kay jacob ng makitang may luhang tumakas sa mga mata nito..

Nakaramdam ako ng awa..
Bago pakami tuluyang umalis sa harap ni jacob ay nagsalita muli si marcus

"And one last thing mr. Stormfold hindi kami ni jacelyn sasama sayo kahit kaylan.. umabot man sa korte"

At nauna ng maglakad palayo ang kambal...

Talaga bang mga anak ko iyun?
Bakit parang hindi ang mga anghel nya iyun..

Napaka talino at hasa naman ng mga dila ng anak nya..

Pero sakabila ng nangyari may awa man ako kay jacob ngunit nanaaig ang tuwa at galak ko ng sinabi ni marcus na disya sasama sa ama nito..