HIGHEST RANK #7 in Teen Fiction
Η αλεξα είναι ένα απόμακρο κορίτσι που δέχεται προσβολές από τα badboys του σχολείου. Είναι ερωτευμένη με τον αρη τον αρχηγό τους αυτος όμως την αγνοεί και την υποβιβάζει. Τι θα γίνει όμως όταν μετα από ένα καλοκαίρ...
«Αλεξξξ»άκουσα τον αδελφο μου να φωνάζει από το σαλόνι. «Αντε κοπελα μου σε περιμένουμε τοση ωρα. Θελουμε να φύγουμε θα βραδιάσει.»
«Καλε ρε Κρις. Τωρα σηκώνομαι.»του φώναξα πίσω
«Τωρα σηκώνεσαι; Ελεος ρε Αλεξ. Ντυσου αντε.»
Κατευθύνθηκα με το πάσο μου πάντα προς την ντουλάπα για να παρω το μαγιό μου. Άνοιξα την τσάντα με τα δυο ολόκληρα μαγιό μου και διάλεξα το πιο ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ.
Πλάκα κανω. Ένα μαγιό εχω. Όποτε δεν είχα επιλογή.
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Ντουρου ντουρου ντουρου
Έβαλα από πάνω ένα σορτσάκι και μια αέρινη μπλούζα με ένα καπέλο και κατέβηκα χοροπηδώντας τις σκάλες.
«Καλημέρα παιδιά» φώναξα μέσα στα μούτρα τους.
Τους είδα να κάθονται στον καναπέ. Ήταν ο Λιαμ, ο Κρις, ο Θάνος, ο Άρης, ο Δημήτρης και η Άρια. Κόσμος και λαός λέμε.
«Λοιπόν αντε πάμε»είπε ο Κρις και σηκώθηκε από τον καναπέ κατευθυνόμενος προς την πόρτα.
«Άρια θα έρθεις με την μηχανή μου. Θάνος και Δημήτρης στο αμάξι του Λιαμ.» Είπε σταματώντας ένα εκατοστό πριν την πόρτα.
«Ναι ωραια καλα τα σκέφτηκες. Και εγω με ποιον θα παω;» Του ειπα ειρωνικά που αποφάσισε αυτος να παει με την άρια του, που ακομα δεν μου εχει πει τι εχει συμβεί μεταξύ τους- και εμενα με άφησε απέξω.
«Εσυ θα πας με όποιον περισσεύει.» Γύρισα το κεφάλι μου σκεπτόμενη ποιος περίσσευσε και ΑΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ.
«Πας καλα; Αποκλείεται να παω εγω με-» έκανα μια παύση γυρνώντας να κοιτάξω τον αρη καθώς σήκωσα το κεφάλι μου και τον έδειξα με το δάχτυλο μου. «Με αυτό το πραγμα τέλος πάντων.»ειπα κουνώντας κυκλικά το δάχτυλο μου και φάνηκε να ενοχλείται.
«Κρίμα που θα σου χαλάσω το όνειρο πρινγκιπεσα αλλα μάλλον θα ρθεις μαζι μου. Αντε δεν εχουμε όλη την ωρα μπροστά μας.» Είπε και με προσπέρασε προχωρώντας προς την εξώπορτα και τραβώντας με βίαια από το χέρι στο πέρασμα του. Φεύγοντας έριξα μια δολοφονική μάτια στους υπόλοιπους και κατέβασα τελικα το κεφάλι μου ηττημένη.
Με τράβηξε μέχρι την μηχανή του και μου άφησε το χέρι μου ανεβαίνοντας σην θέση του.
«Εμμ ναι. Ενδιαφέρον. Τι ειναι αυτό;» Ειπα δείχνοντας με περιέργεια το κτήνος που είχε για μηχανή.
«Μανιτάρι μαγικό. Εσένα τι σου φαίνεται;» Μου είπε κοροϊδεύοντας με. «Μηχανή είναι. Μην το κοιτάς ετσι. Ανέβα»με διάταξε και έβαλε μπρος την μηχανή του.
Δεν κουνήθηκα από την θέση μου. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ανέβω εγω πάνω σε αυτό το πραγμα. Καταρχάς δεν φτάνω. Κατα δεύτερον...βασικά το πρώτο. Δνε φτάνω.
«Δεν εχεις ξανα ανεβεί σε μηχανή; Ο αδελφός σου εχει μηχανή.»μου είπε ειρωνικά καθώς κατέβηκε γρήγορα από την μηχανή.
Δεν μίλησα. Εδώ που τα λέμε εχει και ένα δίκιο. Πως και δνε εχω ανεβεί εγω σε μηχανή. Τέλος πάντων θα το ερευνήσω αργότερα.
Με γρήγορες κινήσεις πέρασε τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με σήκωσε στον αέρα τοποθετώντας με πάνω στην μηχανή. Τι καλα. Ένιωσα πως πετούσα για λιγουλάκι. Παει το όνειρο.
Έβαλε μπρος και χωρίς να το θέλω πέρασα τα χέρια μου γύρω από την μέση του σφιγκωντας τον και τον ένιωσα να τσιτωνεται και έπειτα να χαλαρώνει.
«Κρατήσου γερά μικρή.» Μου είπε και ειμαι σχεδόν σίγουρη πως τον είδα να πνιγεί ένα γελακι. «Μικρό είναι το-»πήγα να του αντιμιλισω αλλα πάτησε απότομα γκάζι κουνώντας μου την μίλια.
Πείτε μου αμα θέλετε να βάλω ινσταγκραμ και καστ για τον Φρου και την Μελινα.
