Turning into a savage

T H I R T Y N I N E

Ο Άρης;
Είχε ανεβεί στην σκηνή και κρατώντας μια κιθάρα τραγουδούσε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Η φωνή του τόσο υπέροχη. Γιατι δεν ήξερα πως τραγουδάει τόσο ωραια;

Με κοιτούσε καθόλη υην διάρκεια του τραγουδιού και εγω δεν μπορούσα να παρω τα μάτια μου από πάνω του. Ήταν σαν να μου το αφιέρωνε.

❌ΑΡΗΣ ΠΟΒ❌
Της το αφιέρωνα. Κάθε λέξη τα πάντα για εκείνη. Την κοιτούσα στα μάτια ελπίζοντας για κάτι. Οτιδήποτε.

Το τραγούδι ταίριαζε απόλυτα στην δίκη μας ιστορία.

Ξεκίνησα να τραγουδώ παίζοντας την κιθάρα μου:

Are you somewhere feeling lonely even tho he's right beside you
When he says the words that hurt you do you read the ones I wrote you
Sometimes I start to wonder was it just a lie?
If what we had was real how could you be fine?
Cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving
I remember the makeup running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
Cause I'm not fine at all

Σταμάτησα απότομα το τραγούδι μου καθώς την είδα να φεύγει γρήγορα από την αίθουσα κλαίγοντας.

ΓΟΥΑΤΤ;

Δεν ηθελα να σην κανω να κλάψει. Τζιζους μαλακα.

Έτρεξα από πίσω της με ταχύτητα φωτός κρατοντας την κιθάρα μου και την είδα να καθεται σε ένα παγκάκι στον κήπο του ξενοδοχείου εχοντας το κεφάλι της μέσα στε χέρια της.

Σταμάτησα να παρω μια ανάσα ανακούφισης και κατευθηνθηκα προς το μέρος της.
Πριν προλάβω να καθησα στην άδεια θέση δίπλα της ο Δημήτρης εμφανίστηκε από το πουθενά και με έσπρωξε παίρνοντας την θέση.

Του έγνεψα τι κανει αλλα εκείνος με αγνόησε και γύρισε την πλάτη του αγκαλιάζοντας την Αλεξ μου.

«Όλα θα πάνε καλα» τον άκουσα να λέει καθώς της χάιδευε την πλάτη.

Όλα θα πήγαιναν καλα αμα με άφηνε να καθησα σκέφτηκα από μέσα μου. Αντιθέτως τωρα κάθομαι μόνος μου στο δωμάτιο περιμένοντας. Η πόρτα χτύπησε και ο Δημήτρης εμφανίστηκε στο κατώφλι.

«Βρες αλλου να κοιμηθείς βλακα.»του ειπα κλείνοντας την πόρτα στα μούτρα του μα το πόδι του την σταμάτησε.

«Τι έγινε ρε;»
«Με ρωτάς τι έγινε; Μα καλα ποσό μαλακας μπορείς να ΓΙΝΕΙΣ; Αγόρι μου πήγα να της μιλήσω και συ μην χάσεις ευκαιρία.»ειπα εκνευρισμένος.
«Δεν φαινόταν σε θέση να σου μιλήσει.»

«Ναι λοιπόν δεν το κανονίζεις εσυ αυτό. Αστο θα κοιμηθώ εγω αλλου.»

Πήρα τγν κιθάρα μου και την τσάντα μου και βγηκα από το δωμάτιο κλείνοντας με δύναμη την πόρτα πίσω μου.

[...]

Χτύπησα την πόρτα των κοριτσιών. Μετα από λιγο η άρια εμφανίστηκε μπροστά μου εκνευρισμένη.

«Τι εκανες στην αλεξα;»με ρώτησε με ύφος που σκότωνε.
«Εγω; Τίποτα. Που είναι;»ρώτησε γεμάτος ελπίδα.
«Στο μπαλκόνι αλλα δνε θέλει να μιλήσει σε καν- »

Την διέκοψα σπροχνωντας την στην άκρη και μπαίνοντας με φορά στο δωμάτιο κατευθυνόμενος προς το μπαλκόνι. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και καθησα στην απέναντι καρέκλα. Δεν με κοιτούσα απλα είχε το κεφάλι της ακουμπισμένο στο ένα χέρι κει φαινόταν στενοχωρημένη.

«Αλεξ;»ειπα το όνομα της μα δεν έκανε καμία προσπάθεια να με αντικρίσει.

Έπειτα από λιγο κοίταξα ξανά τα γαλάζια μάτια της.
«Γιατι συνεχίζεις να με κυνηγάς αρη; Δεν πρόλαβα να σου πω οως νιωθω εγω και φαίνεται πως προχώρησες γρήγορα;»με ρώτησε αφήνοντας έναν λυγμό.
«Αυτό καταλαβες από το τραγούδι;»

Καμία απάντηση;
Πέθανε;

Έπιασα την κιθάρα μου και τραγούδησα τους τελευταίους στίχους.

If today I woke up with you right beside me
Like all of this was just some twisted dream
I'd hold closer than I ever did before
And you'd never slip away
And you'd never hear me say

Πριν προλάβω να μπορω στο ρεφρέν τα χείλη της με σταμάτησαν. Ενώθηκαν με τα δικά μου.

Με φιλούσε με πάθος και αγάπη. Περίμενα αυτό το φιλί εβδομάδες. Και τωρα που ήρθε δεν μπορω να περιμενω για το επόμενο.

Την άρπαξα από την μέση τραβώντας την κοντά μου βάζοντας την να καθίσει πάνω στα πόδια μου και μείναμε εκει φιλώντας ο ένας τον άλλον.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.