öğlenden önce HARU ıssız bir adayı andırıyordu namjoon için. bahar neşe ve cıvıltı demekti o yüzden HARU koymuştu bu restaurantın adını. fakat burası soğuk karlı bir kış günü gibi ıssızdı şimdi.
her daim yol arkadaşı olan müzik kısık seste hayatına fon olurken daldığı düşüncelerden derin bir nefes alarak sıyrılıp, masanın üstündeki taze çiçek yapraklarıyla demlediği çayından bir yudum aldı. ardından önünde açılı kitabı okumaya kaldığı yerden devam etti.
kapıda asılı zil hayal dünyasında çaldığı gibi çalarken, gelen müşteriye bakmak için arkasına aldığı kapıya döndü.
adım sesleri çakıl taşlı yolda olmasa da tok sesle kendisine yönelikken namjoon donuk bakışlarıyla kendisine doğru yürüyen delikanlıyı izledi.
o delikanlı restauranta geldiğinde, nisan ayının ortalarında serin bir sabahtı, saat on buçuk civarıydı, ve HARU'da ondan başka müşteri yoktu.
-son- sen gerçekten geldin!
***
ta daa! bitti 🍷
kurguyu tamamiyle jannabi'nin summer klibinden ilham alınarak yazdım. O yuzden klibi de mutlaka izleyin💖 (medyada var)
bu garip kurguyla ilgili düşüncelerinizi bekliyorum çileklerim 🍓 nasıldı, beğendiniz mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
haru 春 | vmon
Short Story⎾tamamlandı⏌ o delikanlı restauranta geldiğinde, nisan ayının ortalarında serin bir sabahtı, saat on buçuk civarıydı, ve HARU'da başka müşteri yoktu. for @kyotowave
