Love Is Not Over

83 3 0
                                    

PROLOGUE




"Sorry....I-I'm breaking up with you" 



kasabay nun ang pag ragasa ng maiinit na luha sa aking pisngi.




"W-What? B-Bakit? N-No...No you can't do this to me. Baby please, bawiin mo yung sinabi mo."



I need to be tough. I need to do this even if it hurts so much.




"Tell me you're just kidding right?"



lalong tumulo ang mga luha ko.

Sorry baby, I wish i'm just kidding too but i'm not.




"P-please, understand why i'm doing this."




para din to sayo, saatin. I manage not to stutter even if it's hard not to.




"Understand? Haha" he laugh sarcastically.
"Really?.....HOW CAN I UNDERSTAND YOU WHEN I DON'T EVEN KNOW WHAT'S THE REASON BEHIND THIS BREAK UP?"





Napapikit ako sa kanyang pagsigaw. Lalong dumami ang mga luhang rumaragasa saking pisngi. I understand his sudden yelling and it's my fault. I remained silent so  he can ask me some questions that keeps bothering in his mind.





"W-Why? did I do S-Something wrong? Tell me i'll fix it. Just p-please baby, let's stop this nonesense." He said with pleading in his eyes.





Fvck! I want to go near him and hug him tight! But I stopped myself. I need to do this!





"Just please don't leave me.... I need you by my side, I love you...."





He said while taking a step forward. But I also step back. I can see the sorrowness in his set of light brown eyes.






I'm sorry for hurting you baby, but doing this is the best way for the both of us. Promise, I'll be back for you. just wait.





"N-No, I already made up my mind."




Kahit nanghihina na, I'm trying to remain being tough.





"Baby please, wag naman ganito oh. Do we have a problem? Tell me I'll fix it, wag mo lang ako iiwan....hindi ko kakayanin."





Shit! Bakit siya ganito? Mas tanggap ko pang galit pa siya saakin kesa naman sa nagmamakaawang wag kong iwan!




"S-Sorry but I n-need to do this."





Hindi ko siya kayang tignan ng diretso sa mata dahil baka pagtumingin ako, baka hindi ko kayanin at hindi ko na magawa ang dapat gawin.





Isang oras lang ang binigay ni daddy sakin para makausap ang taong mahal ko bago kami umalis bukas ng madaling araw.




"Why?" nanghihina niyang wika.



"I n-need to go now."





Malapit ng maubos ang oras na binigay saakin. I look straight into his attractive eyes.




I will miss those beautiful eyes.





Hindi ko na napigilan ang sarili kong maglakad palapit sakanya. Tutal ito na ang huling pagkakataon na makikita ko siya.





"Can you do me a favor kliff?"


"Anything for you." aniya ng medyo nanginginig pa ang boses.




Kumirot ang puso ko ng marinig ang nanginginig niyang boses.




"P-Promise me you will always take care of Y-yourself and don't put yourself into troubles. Live your life with full of
H-happiness kliff.....dapat masaya ka k-kahit wala a-ako ha?"




Ang sakit na ng lalamunan ko kakapigil umiyak. lumalabo na din ang paningin ko sa mga bumubuong luha sa mata ko.




I give him a weak smile. I hope you will move on and learn how to be happy someday......ng wala ako sa tabi mo.






Aalis na dapat ako when he suddenly grab my wrist and pull me facing him to give me a sweet passionate kiss.




Shit! nanghina ang buto ko sa tuhod ng maglapat ang labi niya sa labi ko. muntik na sana akong matumba pero mabuti na lang at nahawakan niya ang bewang ko. Ang lakas talaga ng epekto niya saakin.




Ng matapos niya  akong halikan ipinatong niya ang kanyang muka sa aking leeg.





"Why don't you tell me the reason huh? Are you leaving me for real? Is it easy to l-leave me huh? Hindi mo na ba ako m-mahal?"





He whispered sadly on my neck. Maya-maya lang naramdaman kong nababasa ang leeg ko. My heart is slowly tearing apart when I realized he was crying! And this is the first time I saw him cry.




"Tell me is it easy to leave me?"




He repeated, trying to hold back his tears. Seeing him this broken makes me hate myself so fvcking much, knowing that I'm the reason kung bakit siya nasasaktan ngayon. At hindi lang siya ang nasasaktan, dahil pati ako nasasaktan din ng sobra.





"Believe me it's not that easy kliff...."


but i need to, and i have too.


"Pero nagawa mo parin akong iwan." Malamig niyang wika saakin.





Aaminin kong medyo nasaktan ako dahil  lumalamig na ang pakikitungo niya saakin. Pero diba ito ang gusto ko? Ang magalit siya saakin kesa nagmamaka awa? Pero masakit pala talaga....sobra




"I-I'm going to l-leave now baka hinahanap na ako ni daddy."



pinunasan ko na ang mga luhang nasa pisngi ko. pilit ko ding pinipigilan ang mga bumabadyang luhang palabas na. Tinignan ko sya sa huling beses bago pumasok sa loob ng kotse.



Sorry for hurting you so much baby, I hope you can forgive me.




"Goodbye....baby." mahina kong usal bago tuluyan ng pumasok sa loob ng kotse.



"T-Tara na po Manong." sambit ko sa driver namin. Agad naman siyang sumunod at sinimulan niya ng paandarin ang kotse.





Hindi na ako nag aksayang lumingon pa sa likod dahil baka hindi ko makayanan at ipatigil ko ang kotse at bumaba para yakapin siya. Pero bakit sobrang sakit ng nararamdaman ko? Pinili ko to kaya dapat panindigan ko.





I love him that's why i'm doing this for him, for us. And I have reasons why I'm doing this....








Will i ever regret my decisions?






Author's note⚠:
This is my first story guys so please
Support me po. I hope you'll like
My story. Sorry in Advance sa mga Typo Errors at Wrong grammars kung meron man. Sorry kung ang drama ng Prologue hehe yan lang ang naisip ng utak ko eh.
Enjoy Reading!
_____________________________________________________________

Guys!!!!! binago ko po ng kaunti ang prolouge para mas maging maayos. Sorry po talaga sa mga nakabasa na ng naunang prolouge. Pero don't worry po hindi ko naman po totally binago ng sobra. ganun pa din naman po ang ikot ng kwento tulad ng naunang prolouge.

Yun lang po kamsa!😊

And don't forget to
Click the Vote👍
Leave a Comment 💬
And Share😊

Love Is Not OverWhere stories live. Discover now