Dream Boy in My Dreamland

Chapter 21: Somewhere Out There

※♡◇♧♤※

Nanatili pa rin akong istatwa sa kinatatayuan ko na siya namang pinagtataka nila ate na kasunod ko lang.

"Kristal? Ano bang ginagawa mo? Lakad na." Utos sa akin ni ate saka niya ako tinulak ng dahan-dahan.

Nalagpasan ko ang kaluluwa ng batang iyon. Kaya lumingon ako sa likod ko, ngunit nang tingnan ko wala na siya. Am I just hallucinating?

"Kristal? Okay ka lang? Gusto mo alalayan kita?" Biglang nagsalita si Kent sa likod ko. But I refuse his offer.

I don't want to interfere with him again. After those awkward moment last night in Fortune Island, it was so embarassing. Gusto ko siyang iwasan pero siya naman itong lumalapit.

It's not that I am assuming. Pero halatang-halata ko na, na may gusto sa akin si Kent. I don't know what I'm going to react. I treat him as a friend, but after observing him, I think he obviously likes me, and that would change the way how I interact with him. Should I stop him by admitting that I just treat him as a friend? If that so, I would hurt his feelings, and of course I hate hurting people, especially to those people who am I closed with.

Maybe I just need to shut my mouth and react nothing. Magpaka-manhid na lang ako kesa may masaktan ako. That's for the sake of our friendship.

♡◇♧♤

After what happened awhile ago, parang ayaw ko na bumalik ng lighthouse. Baka kulitin na naman ako ng batang iyon. You know, I am not kid anymore, kaya wala na rin akong ganang makipaglaro sa bata. Since depress ako ngayon mas lalong wala akong ganang gumalaw enthusiastically.

All I want is to rest, rest and rest. This extension of my birthday celebration is not useful anymore. Since we were in Fortune Island, and I was drowned, parang doon nagsimula ang pagiging coldy and emotionless ko anytime.

Pagdating namin ng mansion, saktong may dumating rin na sasakyan sa labas. Bigla namang lumabas galing sa kusina si Ate Krissy. May suot-suot pa siyang apron. May katulong naman pero mukhang siya yung nagluluto sa kusina.

"Nanjan na si papa." Hayag niya.

I think it's Tito Kristof. Older brother of our Papa Kristan.

Bumaling ang tingin namin sa front door ng bahay. It was Tito who entered. Mukhang galing sa trabaho. Nabigla naman siya sa nakita niya. Yes, bunch of beautiful and handsome teens here, in living room watching movie.

Napatingin din sila lahat kay tito at dali-daling tumayo at formal na bumati. Natawa ako ng bahagya. Paano ba naman kasi, feel at home ng sobra.

Lumapit kami dalawa ni Ate Kristine kay tito saka nagmano. "God bless you." Tugon niya sabay ngiti.

"You suprised me my two lovely nieces. I didn't expect na nandito kayo with your good looking friends." Sabi ni tito saka sabay naming tiningnan silang lahat na lumalaki ang mga ulo.

"Naku tito, nagbiro ka pa." Hirit ko. Lahat sila halatang inis sa pagbawi ko ng pagpuri ni tito. Haha.

"Stop being formal guys. Just feel free, and feel it is your home anytime you want." Sabi ni tito. Inismiran ko sila ng pabiro. Halata sa mga mata nila na gusto akong belatan. Mga loko-loko. Laki ng ulo.

"Salamat po." Sabay-sabay nilang bati.

Pag-alis ni tito, saka sila bumalik sa dating pwesto. Mabuti na lang malaki ang living room, na siya namang ikinalaki at ikinarami ng mga sofas at ng flat screen tv.

♡◇♧♤

It's already 9:50 pero nakamulat pa rin ang dalawang mata ko habang naka-titig sa kisame.
I'm thinking about something, something that's murmuring inside my head.