กุสาบานเลยว่าจะไม่ใช่ริงโทนนี้อีก
...
..
"เฮ้ย!!ใครว่ะ หยุดน่ะเว้ยย!!!" ผมหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงดุนั้น เเต่ก้ไม่กล้าหันไปมอง
"เธอออกไปก่อน"
"ไปไหนค่ะ??"
"ไปให้ไกลจากกุว....เดี๋ยวนี้!!!!"
เธอเดินผ่านผมออกไป มีมองเเรงใส่ด้วย สัดกุไปทำไรให้ฟร่ะ
ปัง!!
"มึงเข้ามาได้ไง"
"ก้ต้องเดินมาสิสรัด" เสียงเเม่งคุ้นๆ
"กวนตีน!!" โห่ตะโกนขนาดนี้ นี่กะจะให้ทั้งโลกรู้เลยไหม
"!!!" มันจับผมหันหน้าไปหามัน ผมต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะคนที่อยุตรงหน้าผมตอนนี้คือจอนจองกุก
"ม...มึงมาอยู่ที่นี่ได้ไง" ผมถามด้วยความสงสัย
"ทำไมจะไม่ได้...ที่นี่มันโรงเรียนที่พ่อกุสร้างขึ้น..และกุก้เรียนที่นี่ด้วย"
"ห่ะ!!!" ผมอ้าปากค้างเมื่อมันพูดจบ
"ตามกุมานี่เลยมึง...กุมีเรื่องจะเครียกับมึงยันเช้าเลย" พูดจบก้ชากร่างผมให้เดินตามมัน
"เดี๋ยวว....มึงจะพากุไปไหน"
"ไปอยู่ด้วยกันไงที่ ที่เราบอกเเม่ไว้เมื่อวาน" ว่าจบมันก้จับผมยัดเข้ารถสปอตสุดหรูของมัน
ผมไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากนั้น ได้เเต่นั่งเงียบเเละดูทางไปเรื่อยๆ จนอีกคนเลี้ยวรถเข้ามาในคอนโดหรู
"ลงรถ"
"..."
"จะลงดีๆหรือจะให้กุพามึงลง"
"..."
"หึได้" มันดับรถเปิดประตูฝั่งคนขับเเละลงจากรถไปอ้อมมาเปิดประตูฝั่งผม
"!!!..เจ็บ" ก้เเหงล่ะมันกระชากเเขนผมให้ลงจากรถเเละตามมันไป
ระหว่างทางผมไม่ได้พูดอะไร ได้เเต่เดินตามมันต้อยๆ จนมันพาผมขึ้นลิฟมาชั้นบนสุด หยุดอยู่หน้าห้อง VIP สุดหรู นี่ขนาดหน้าห้องน่ะสรัด
YOU ARE READING
STIGMA!(END)
Romanceจะเป็นอย่างไรเมื่อนายเอกเราจะต้องไปเป็นคู่มั้นให้กับผู้ชายด้วยกัน ซึ่งทั้งหื่นกาม ขี้โมโห บราๆ นอกจากนี้เเล้วนายเอกยังต้องจดจำอดีตอันเลวร้ายที่เค้าไม่มีวันลืมอีก มาเอาใจช่วยนายเอกเราได้ว่าจะต้องเจอเรื่องอะไรที่มันเลวร้ายไปกว่านี้ไหม?? ยังงี้ เเทเเ...
