"เห้ยพี่มาได้ไง" ผมพูดชึ้นเมื่อเห็นพี่เจโฮปยืนอยู่หัวโต๊ะ เเต่ เอ๊ะ!วันนี้ไม่ได้ซ้อมหลอกหรอ
"ก้ต้องเดินมาสิครับ เเหม่"
"เเหะๆ เออเเล้วนี่พี่ไม่ได้ซ้อมบาสหรอ" ผมถามไปด้วยความสงสัย
"ไม่น่ะวันนี้พี่พาเพื่อนมาเลี้ยงเลยไม่ซ้อมหน่ะ อ้าวเเล้วไอจีมินมันไม่ได้บอกเราหรอ"
"ไม่นิครับ ไอจีมทำไมมึงต้องบอกว่าโดดว่ะ" ผมพูดกับพี่โฮปเสร็จก้หันไปบอกับไอจีม
"กุขี้เกียจบอก"
"เออพี่ขอนั่งโต๊ะด้วยได้ไหม เพื่อนพี่มาด้วย เยอะๆจะได้สนุกไง" พูดเสร็จนั่งเลย นี่มันพูดเองตอบเองนี่หว่า กุยังไม่ได้บอกเลย
"ค ครับ เยอะๆจะได้สนุก"ไอจีมพูดติดขัดเมื่อเห็นยุนกิเดินมานั่งข้างหน้า พร้อมกับเพื่อนอีกสองคนมานั่งด้วย
"น้องชื่ออะไรกันหรอครับ" คนที่หน้าคล้ายนักเลงถาม
"ผมชื่อจีมินครับ โสดเเละซิงเเน่นอนค โอ้ยย" หืมไอจีมเป็นไร
"เป็นไรมึง" ผมถามมัน
"ป่าวๆยุงกัดตีน" เหี้ยเดี้ยวนี้ยุงกัดเจ็บขนาดนั้นเลยหรอว่ะ
"อืม ก้เเล้วไป"
"ผมชื่อ เเทฮยองครับ เรียกเเทเเทก้ได้ครับ"ผมตอบไปพร้อมยิ้มหวานให้พี่เค้า
" พี่ชื่อ นัมจุนน่ะ เรียกพี่ม่อนก้ได้ ส่วนนี้ชื่อ จินมันไม่ค่อยพูดเท่าไร เเต่คุยได้น่ะ มันเป็นคนดี"
"มึงถามน้องก่อนไหมว่าอยากรู้จักกุหรือป่าว" คนที่ชื่อว่าจินพูดขึ้น
"อยากสิครับ อยากทำความรู้จักยันเช้าเลย" อันนี้ผมไม่ได้พูดน่ะไอจีมพูด มันเมาป่าวว่ะ
"ได้หรอ" ไอพี่จินพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้ไอจีม ไอจีมก้ยิ้มหวานกลับไปให้พี่มัน
"ไม่ได้!!!" เหี้ยยกุตกใจ
จู่ๆพี่ยุนกิก้พูดขึ้น ทั้งโต๊ะเต็มไปด้วยความเงียบ เงียบไมว่ะ หน้าไอจีมเเม่งโครตท้าทายพี่เค้าเลย เเอบมีsomethingป่าวว่ะสองคนนี้
YOU ARE READING
STIGMA!(END)
Romanceจะเป็นอย่างไรเมื่อนายเอกเราจะต้องไปเป็นคู่มั้นให้กับผู้ชายด้วยกัน ซึ่งทั้งหื่นกาม ขี้โมโห บราๆ นอกจากนี้เเล้วนายเอกยังต้องจดจำอดีตอันเลวร้ายที่เค้าไม่มีวันลืมอีก มาเอาใจช่วยนายเอกเราได้ว่าจะต้องเจอเรื่องอะไรที่มันเลวร้ายไปกว่านี้ไหม?? ยังงี้ เเทเเ...
