نورا بفزع : مالك يا نورهان
نورهان قامت بسرعه وفتحت الدرج و طلعت منه ورق والوان ونزلت على جنينه بيتها ووراها كانت نورا
نورا: يانورهان مالك ليه مستعجله كده
نورهان بعد ماوصلت للجنينه: نورا مش عايزه صوت
وغمضت عنيها وفتحت بسرعه وبدائت ترسم
نورا : طيب ممكن تفهمينى بتعملى ايه
نورهان مردتش على اختها لانها كانت سرحت فى عالم تانى فى خياله
نورا فضلت تتكلم كتير بس مفيش فايده كانت نورهان كل شويه تغمض عنيها مانها كانت بتحاول تفتكر حاجه وتفتحها
وترجع ترسم تانى لحد ما خلصت
نورا : ممكن تفهمينى انتى بتعملى ايه بالظبط
نورهان: تعالى نطلع وانا هافهمك
نورا: يلا
وطلعه البنتين الاوضه بتاعتهم
نورا وكانت قاعدت على السرير و نورهان قاعدت على مكتبها وكانت تتامل فى الرسمه كويس
نورا : انا مستنيه افهم
نورهان: وانا كمان
نورا: نعم يا اختى
نورهان : كل الى حصل ان انا حلمت بشخص
نورا : مين
نورهان : معرفش
قامت نورا ومسكت الرسمه بتاعت اختها وبصت فيها
نورا : ايه ده عيون مين ديه
نورهان : الى شوفته فى الحلم
نورا و شدت اختها وقعدتها معاها على السرير: لا واحده واحده كده واحكى شوفتى ايه
نورهان: كنت واقفه فى مكان ضلمه ومش شايفه اى حاجه وفجاه شوفت حد جاى من بعيد ومشفتش غير عيونه بس وصحيت من النوم وده كل الى حصل
نورا: مش عارفه هاقولك ايه بس اكيد فى سبب ورائه كده او ممكن تكونى شفتى عيون حد النهارده شكلها حلو فا فضلت فى عقلك لحد ما حبيتى انك تشوفيها للابد ورسمتيها
نورهان : بس مين صاحب العيون ديه
نورا: اكيد هنعرف فى يوم من الايام يلا نامى دلوقتى علشان نصحه بادرى علشان نساعدهم فى تانضيف لاالبيت
