Chapter 11

1.5K 52 4
                                    

Sor.

"Nakarami ka na ha!" Nginitian niya lang ako sa umupo siya sa tabi ko.

"I really don't know why you're so kissable lablab." She opened her laptop na dala niya at sumandal sa sofa.

"Ang bilis mo naman natapos?" Tanong ko sa kanya.

"May technique kasi ako that's why." Kinindatan niya ako at humarap ulit sa laptop niya.

"Technique talaga ha? Sana malinis ang mga yun."

"Syempre! When you have your on-the-job training you'll know the technique in washing the dishes lablab." Sabi niya habang busy sa pag browse sa laptop.

"Why you always call me lablab?" Bigla kong tanong sa kanya, humarap naman siya sa akin at tumitig sa mata ko.

 I heard my heart beating so fast habang nakatitig sa mga mata niya. I was about to come closer to her ng bigla niya akong pinitik sa noo.

"Agay! Sakit ha!" Natawa naman si Kia sa sinabi ko habang hinimas ko ang noo ko.

"I like your bisaya accent lablab ang cute pag ganyan ka mag salita." Natatawa sabi niya at humarap ulit sa laptop niya.

"Ambot lang jud nimo Kia kay kabalo ka, sa atoang pag-uban di jud ko makasabot nimo usahay ug ako pod aw unsa pa diay mura nako ug mabuang kay feel jud nako naay kuan sa atoa pero wala grabi ka saklap di-" Naputol ang sasabihin ko sana ng makita ko si Kia na naka-nganga habang nakatingin sa akin.

"Did you just rap?" Tanong niya habang nakasulubong ang dalawa niyang kilay.

"I'm just saying something that you should know but sad to say hindi mo naman naiintindahan yung mga sinasabi ko." I let my tongue out and rolled my eyes.

"Ehhhh translate it naman please?" Natawa naman ako sakanya dahil nag pacute pa talaga sa'kin.

"No. So are you gonna teach me na?" Nawala naman yung ngiti niya after what I said.

"Lablab naman eh I want to know." I just smile at her at give her a peak on her cheek.

"Can you teach me instead? I'm sleepy na eh." I pouted at tumango nalang siya ng mahina.

She started teaching me about the discussion kanina sa Cost Control. Nilinaw niya sa akin ng maagi ang mga details sa pag solve at it took us 3 hours to finish the whole discussion earlier.

"Did you get it na? It's so easy naman and you only need to do is plus and minus." Tumango naman ako as I play the pen on my hand.

"I was distracted kasi kanina" I lied when in fact I just don't want to listen.

"You were? Really? What an excuse." Umiling naman siya na para bang disappointed siya sa akin.

"Okay I'm sorry I just don't wanna listen kanina." Nahihiya kong sabi sa kanya at sumandal sa balikat niya.

"Soria if you want to change yourself you should know how to set your priorities. Alam ko matalino ka pero you're lazy lang." Seryosong sabi niya. Inakbayan ko siya at hinawakan niya naman ang mga daliri ko na nakaakbay sa kanya.

"Nagbago na kaya ako, alam mo naman yun di ba?" Tumango naman siya bilang sangayon.

"But sana hindi mo yun malilimutan what we discussed kanina lalo na walang pasok bukas." Bilin niya sa'kin.

"Yes lablab thank you pala." Sabi ko sa kanya at umupo ng maayos.

"So where is my treat?" Tanong niya habang abala sa pagligpit ng mga gamit niya. Bigla namang may nahulog na 1/4 bondpaper at agad kong pinulot yon',I saw a sketch of myself. I was amazed at tiningnan ko ng maagi yung bondpaper.

My Perpetually SunshineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon