the Jerk DOG meets the Brat CAT

Soft heart.

Chris Andrea’s POV

Kanina pa ako palakad-lakad dito sa campus, halos malibot ko na nga ang buong campus. Kanina pa din ako sinusundan nung magpinsan.

Sino pa ba? Syempre, sina Dane at James yun, may mas kukulit pa basa dalawang magpinsan na to? Psh!  Lunch Break  kasi ngayon . Mamayang 3 pa ang next class namin.

Gusto ko sana magmall kaso wala naman akong makasama. Pede sana si Dane pero..

“Bes!! Wait for us! Sorry na kasi. Nakakapagod na infareness. Huh!” Psh Kahit kelan talaga ang kulit ni Bes. Kanina pa kasi nila ako sinusundan at sinusuyo. Yeah! Hindi ko sila pinapansin. E diba nga hindi sila sumipot nung Saturday, sila pa nga tong nagyakag at nagplano. Haist!

“Honeypie, sorry na talaga. Please forgive us.” Here we go again. Umatake na naman ang pagka-playboy ni James.

“Sweetheart, pag hindi mo pa kami kina-usap at pinanasin isisgaw ko ngayon yung sikreto mo.” Pagbabanta ni James. Yung totoo kanina tawag niya sakin Honeypie ngayon naman sweetheart.  Psh What’s new to him. Pero teka anong secret?? Don’t tell me!!

“Ok mukang kailangan ko na talagang sabihin na... Ikaw at… asdfghjkl@#$%^” Hindi na niya natuloy yung sasabihin niya kasi tinakpan ko agad. Huwew!! Muntik na. Tssk!  Napagkadaldal talaga nitong si James.

“I HATE YOU! Why do you have to tell that?” Pabulong pero medyo pasigaw kong sabi kay James, baka kasi marinig ni Dane. Medyo lumayo din kami ng konti.

“What? Did I tell something? Hindi ko naman tinuloy uhh!!”

“Syempre tinakpan ko yang bibig mo. What if I didn’t, baka kumalat na sa buong campus na magkasama kami.. Uhhh Nevermind!!” Hindi ko na tinapos yung sasabihin ko baka kasi may makarinig pa e.

“Sorry, you’ve got me on my nerves. Ang sakit na kaya ng pa ako kakalakad.” Sabi nito sabay akbay sakin.

“Hey! Get away from me. Hindi pa din kita pinapatawad noh!!” Inalis ko agad yung kamay niya.

“How about me Bes, are we ok?” Nilapitan agad ako ni Dane, na parang may mga stars na nagbiblink sa mga mata niya. Ok, Why do I have crazy friends like them? Geeezzz!!

“Hmm.. Lemme think first.  I guess the answer is Nooooo!!!” Sabi ko sabay takbo. Waaaaah!!! Sorry pero pakipot ako e. Hahaha.

“F*ck!!”Narinig kong sabi ni James at Kyaaaaaah!!!! May biglang bumuhat sakin. At pagtingin ko, Opo si James nga po. Hinawakan niya ako sa bewang at iniharap sa kanya at binuhat.

 Bale yung muka ko yung nasa likod niya at… at… yung ano ko. Urrrrrrgggghhhh!!!! Pag lang talaga ako nasilipan, isusumpa kita  Stephen James!!

“Hey! Ibaba mo ako James ano ba!!” Pinag hahampas ko yung likod niya.

“Sige lumikot ka ng lumikot baka yang palda mo lipadin, ikaw din.”

“Waaaahh!! Stephen James you’re such a perv!! ”

“Pervert agad? Ikaw na nga ang ina-alala dyan.”

“E kung binababa mo kasi ako.”

“Wag kang maingay malapit na tayo ok?”

At eto na nga po kami sa tambayan. Binaba agad ako ni James sa couch at agad nagstretch ng mga braso niya.

“Ang bigat mo pala honey.” I just gave him a WHO TOLD YOU TO DO THAT look! Bakit sino ba nagsabi na buhatin niya ako? Tinaas niya naman ang dalawa niyang kamay, parang sumusuko na ewan at tumalikod na samin.

“Bes, ano na?  Sorry na kasi ok?” Konti pang push bes dali. Wahaha!!

“Couz??!”Tawag ni James. Sabay kaming tumingin ni Dane. Psh bakit ba ako tumingin e hindi naman ako yung tinawag? Well, that was a common mistake of all of us or most of us. Titingin pag may sumigaw kahit hindi naman sila yung tinatawag.