Perfect Choice[Completed]

Chapter 66 Dead end...

LIZA'S POV

*Bang*

*Bang*

*Bang*

Three shots...

Three shots ended his life... Three shots broke me...Three shots made me fall in despair...

"Liza..."umupo ako sa sahig sabay patong ng ulo niya sa thigh ko

I began to cry...I feel like I was breaking apart... "Bryle...please...*sniff*kumapit ka..."Tumulo ang mga luha sa pisngi ko habang ang kamay ko nanginginig sa takot... sa takot na mawawala siya sa piling ko

"Wag kang umiyak kasal mo ngayon dapat masaya ka"he gathered his remaining strength to look at me with a smile... "You look ugly when you cry"he chuckled

I applied pressure to his gun shot habang ang dugo niya kumakalat sa gown ko"Ako ang nag dala sayo sa pahamak"pumikit siya saglit at huminga ng malalim nang binuksan niya ang mata niya ngumiti na naman siya sakin "At least pag ako mawala na sa buhay mo wala nang pahamak na mang yayari sayo"

"No! Wag mo yang sabihin! Your the reason why I wake up in the morning"I cried, nawala lahat ng commotion na nangyayari sa paligid namin"Parati kong inaabangan ang pag natin sa mga useless na mga bagay"I managed to chuckle habang tumutulo pa rin ang luha ko "Kaya don't you dare think na ikaw ang sumisira sa buhay ko... actually ikaw ang kumukumpleto sa buhay ko... kung ikaw mawawala sa buhay ko I'll feel like a part of me is missing" Tinignan niya ako sa mata sabay hawak sa pisngi ko kaya hinawakan ko rin ang kamay niya

"Wag ka nang umiyak Elmo... I promise... di ako magpapatalo kay kamatayan"he smiled at me habang yung dugo niya dahan-dahang tumulo sa bibig niyang naka ngiti parin "I love you Liza..." Tinaas niya ang ulo niya enough for us to kiss... a warm...gentle kiss...hopefully not the last...

...then the kiss stopped... he looked like he's eyes was so heavy... he looked like he's tired...I place my hands in his cheeks then I bursted out with tears... di siya pwede ma wala... hindi..."Matutulog muna ako Liza... babalik ako..."then he slowly closed his eyes...until... di ko na nakita ang itim niyang mga mata...the eyes that made me feel safe... I broke... I cried so hard na feeling ko numb na ang katawan ko sa kakaiyak. Feeling ko all my energy was drained... I don't care kung mapupuno ng dugo ang puti kong gown... all I want is him... I need him...

"No! Bryle!*sniff*" sumigaw ako ng malakas habang halos maubos na ang hininga ko sa kaka-iyak. This can't be the end of us! Hindi! Even though we won't end up with each other still... I don't want to everything to end up like...this... This isn't my happily ever after... this isn't the end of our journey right? Kahit di man namin maipagsigawan sa mundo na mahal namin ang isa't-isa pero our friendship...can't end like this... NOT LIKE THIS!

"Liza!"kinuha nila Jefferson si Bryle na naka higa sa aisle. Habang ako... binalot ako ni Justin sa yakap niya... di ko tinangal ang tingin ko kay Bryle na naka pikit ang mga mata na parang natutulog lang. Di ko tinangal ang tingin ko sa mukha niyang anghel na natutulog habang binibit-bit siya ni Jefferson at Patrick papunta sa ambulance

"He's gonna be alright Liza..."bulong sakin ni Justin habang yakap-yakap pa rin siya

Binaon ko ang mukha ko sa dib-dib niya at hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya "Alam kong di siya susuko... he promised me..."