leuk, alleen thuis... het is altijd wel iets met papa. of op vakantie, of zakenreis, verjaardagen... en nu gaat hij naar vrienden toe. hallo ik ben er ook nog! ik steek de geurkaarsen aan en plof op de bank neer met een zak chips. ik draai de dop van een fles cola en drink het per direct uit de fles, geen zin om een glas te pakken. ik zapp wat rond, maar tegenwoordig is vrijdag de tv dag en zaterdag niet. jammer dat ik op vrijdag train, nu kan ik nooit meer leuke tv kijken. op een gegeven moment kom ik bij zender 333, ik wist niet dat hij bestond. "let's play a game", zegt de man op de tv. ik kijk wat raar en houd mijn hoofd schuin. "ik wil dat je de kaarsen uitblaast en het helemaal donker maakt", gaat hij verder. ik blijf zitten en pak nog wat chips. hij blijft mij aanstaren totdat ik op een gegeven moment een beetje zenuwachtig ervan word, en uit wanhoop schreeuw : "ga je nog verder met praten of wat?". "het spijt me my darling, maar ik kan alleen verder als jij de kaarsen uitblaast". ik word steeds meer banger gemaakt. hij zou toch niet? nee dit is puur toeval. ik pak de afstandsbediening en zapp weg, maar het lukt op een of andere manier niet. ik probeer hem uit te zetten mar oook dit faalt. "stop maar met moeite te doen, deze zender kan niet meer uit, de nou maar de kaarsen uit, of moet ik het even voordoen?". ik ren naar de stoppenkast en trek alle stoppen eruit. alle stroom valt uit, behalve de tv. "mooizo, je hebt het al donker gemaakt, nu allen nog de kaarsen". "GA WEG!" schreeuw ik. "er is geen weg meer terug", en hij blaast de kaarsen uit. hij trekt de gordijnen in de keuken dicht en loopt uit de tv. ik pak de cola fles en gooi hem tegen hem aan, die hij met 1 hand soepel vangt. "wegrennen, of tegenstribbelen heeft toch geen nut, je wint hooguit wat tijd maar wat je ook doet ik zal je vinden". ik ren naar de keuken en pak een mes, en als hij naar boven wil lopen gooi ik hem door zijn keel. geraakt! alleen het lijkt hem geen pijn te doen. ik sta in een hoekje gewoon te wachten totdat hij mij nadert. "alsjeblieft ga weg, waar heb ik dit aan te danken, ik smeek je!". "hoho, ik wil je alleen iets laten zien", hij pakt me beet en er is geen weg meer terug. hij gooit mij op mijn eige bed en ketent mij vast. hij zet de computer aan en laat mij een filmpje zien waarop mijn vader met zijn vrienden op eht punt zitten vermoord te worden. "zie je dit knopje hier? 1 druk en jij bent vrij, en hebt nooit meer kast van mij, maar dan wordt wel je vader en zijn vrienden vermoord, of wil je jou leven op een gruwelijke manier beeindigen, maar je vader laten leven?" ondertussen dat ik wat heen en weer spartel om probeer los te komen, zit ik wel diep na te denken. ik bedoel papa is er nu bijna nooit, maar ik kan toch niet zonder? maar anders word ik op een gruwelijke manier vermoord... "ik kies voor........ mijzelf. vermoord mij maar en laat hun leven". op de film zie ik hoe ze worden bevrijdt. "goed je hebt gekozen voor de dood zelf te ervaren". hij pakt een ketting zaak en begint bij mijn handen. langzaam snijdt hij ze eraf. terwijl ik lig te krijsen van de pijn probeert hij me te kalmeren. hij streelt me en trekt mijn kleren uit. hij pakt zijn mes en snijdt mijn bh los en snijdt een ring om mijn borsten. hij draait een paar keer mijn borsten rond, totdat hij ze eraf trekt. de pijn van mijn handen is al verleden tijd. ik hoor het vleessap spetteren en zie de man een handschoen aantrekken. hij pakt mijn vel op en duwd zijn hand naar binnen. ik wil schreeuwen maar het is te pijnlijk. ik zie de handafdruk in mijn buik en duwt mijn zijn vinger een gak in mijn navel. door mijn navel trekt hij mijn darmen eruit. "alsjeblieft, schiet een kogel door mijn hoofd". "zoals u wenst" en een kogel door mijn hersenen en schedel volgt
