doe maar niet claire, dacht ik nog bij mezelf. ze gaan je gek maken. je weet wat opa zij:"wie speelt met gevaar moet de straffen accepteren". maar wat als ik het niet kan? wat als ik mezelf weer voorbij loop. "zeg claire kom je nog off uu... ben je bang?!"ik zie dat pim en zara in de lag schieten. "nee ik ben niet bang. maar als we het doen, doen we het niet bij mij thuis... we maken het veel en veel enger! we gaan naar het bos". "goed idee,"zegt pim. hij grinnikt en ik kan haast zijn gedachten lezen. je dacht zeker dat ik bang zou worden van je idee en dat jij nu mij zou kunnen uitlachen he? ik ga zitten en zucht. eigenlijk wil ik helemaal niet. ik begin ook nog in mezelf te praten wat ik met mezelf had afgesproken niet meer te doen. urggh waarom ben ik toch zo een mietje. doe gewoon iets leuks, iets spannends in het leven. "oke laatmaar we doen het hier wel. nou komen jullie nog?". ik pak het glas, en leg mijn vingers erop ik stel de vraag of er iemand is en het is gelijk raak. ik schrik en haal mijn vingers gelijk weg. op dat miment worden de kaarsen uitgeblazen en staat de tuindeur plots open "wie heeft m opengezet?! hah haha ik lach me dood wat een goed grapje claire"zegt pim. hij rolt met zijn ogen. pff dat hij dan gelijk mij beschuldigd. ik bedoel ik zat naast hem hoe kanik uberhout...... laat ook maar "dat was ik niet pim,ik zat naast je." "en waar is zara dan?"vraagt pim. ik kijk bezorgt om me heen. ik voel alle zenuwen naar boven schieten. pim weet dat ik in dit soort gevallen flauw val en legt me op de bank neer. "ik kijk wel ff in en rond om het huis, blijf jij maar hier liggen ik ben zo weer terug met zara". ik knik en pim loopt naar boven. ik doe mijn ogen dicht en pak een deken die ik over mij een trek. in dit soort gevallen hoef ik niks te zien. ik hoor geschreeuw van boven. ik sprint er naar toe en zie op de spiegel in bloed geschreven: "wie met gevaar speelt moet de straffen accepteren". ik gil zo hard als ik kan. in de hoop dat de geesten van mij schrikken ofso. vaag maar het schijnt te helpen. de hele avond heb ik in de badkamer met deuren en ramen op slot gezeten,en heb niks meer gehoord.
