Do you still want to?

Do you still want to? | 3

Do you still want to? | three

Nag lalakad ako ngayon papuntang school, hindi ko parin maisip mga sinabi ni kuya. Those words weren't enough for me to want and start living.

I still want to.

And that's the biggest truth I can only respond. I do, I still want death.

Papunta ako ngayon sa school, syempre para mag aral. Pasakay na ako ng bus nung biglang may umakbay sa akin. Si kuya.

"What are you doing?" Agad kong natanong kasi hinila niya na rin ako papasok sa bus. Ngumiti naman siya sa akin at nakaupo na kami.

"Papasok." Sabi niya. "Papasok?" Natanong ko since sa school punta ko, wala naman akong hospital na alam na malapit sa school ko eh.

"Yap, there's a hospital near your school." Kaya agad akong nagulat duon. "Hospital?"

"Sasakay ako ng train duon, tapos nanduon na ako." Tinignan ko naman siya na nagtataka. "Malapit ba yun?" Tanong ko at napairap.

"Yap." Sabi niya at kumindat.

Hinayaan ko na lang siya duon at tumingin sa bintana. Hay nako, pag kasama ko siya nakakalimutan ko yung lagi si kamatayan. 

Ayoko ng ganto, parang wala ako sa sarili pag hindi ako nag iisip ng ganon. Parang, hindi normal?

Pag baba namin sa bus, nag lakad then tawid muna ako bago makarating sa school, pero nakita 'kong nakasunod parin siya sa akin.

"Why are you following me? Nanduon yung train station." Sabi ko at tinuro pa yung daan.

"Aalis ako pag alam kong nakapunta ka na sa school n'yo ng ligtas." Panira talaga siya ng plano. Wala akong nagawa at nag lakad na lang papunta sa school.

Nakadating ako sa school na may body guard na sumusunod sa akin. Alam naman na nilang allergic sa akin yung kamatayan tapos takot na takot siya?

Ilang beses ko ng tinry? Ilang beses na akong nag hanap ng paraan? Wala naman nangyayare eh

"Okay na?" Sabi ko at nag taas pa ng kamay para alam niyang ligtas na akong nakadating sa school na ito. Tumango naman siya at ngumiti.

"Good! Bye!" Sabi niya, napairap naman ako at nag taas ng kamay. Natawa naman siya at nag lakad na palayo.

Nakatingin lang ako sa kanya habang nag lalakad siya. What have I done to deserve this guy?

-

Pag pasok ko sa classroom nakita 'kong medyo busy silang lahat makipag usap. I mean normal yun, pero ito kasi parang ang chaos.

"Cristine! Anong nangyare?" Tanong ko at nilapag yung mga gamit ko sa upuan. "May dream chuchunes na in-announce si madame kanina." Sabi niya.

"Ano yun?" Tanong ko sa kanya. "Siguro kung saan tatanungin ka about sa future mo ata." Kaya biglang nanlaki mata ko.

"Cristine!" Sigaw ko at hinawakan pa siya sa balikat. "Eh paano kung hindi na ako buhay sa future? Wala naman akong future eh!" Sabi ko at nag papanic na ako.

"Gaga ka!" Sabi niya at pinalo ako. "Buhay ka pa bes, allergic sayo yung kamatayan kaya mamamatay ka pag mag i-isang daan ka na!" Over naman 'tong babaeng to.

"Teh 17 years old pa lang ako hirap na ako, paano pa kaya pag isang daan na?" Sabi ko at napairap nakakainis naman to eh.

"Ano ba ang negative mo!" napairap ako 'ron. "Positive yun para sa akin." Sabi ko, napapout naman siya.

"Oh edi anong dream mo pag tinanong ka?" Tanong niya sa akin. "Mamatay" Agad kong sagot kasi yun lang naman pangarap ko eh, wala ng iba.

"Siraulo! Mamaya pag sinabi mo yan deretso ka sa doctor!" Napahmfp naman ako at nag cross arms. "Bawal ba yun?" Tanong ko kaya agad akong nakatanggap ng palo.