1 Ay Önce...
"Hadi, moral bozmak yok. Tekrar."
"Arda hazır mısın?"
"Bana hazır mısın diyeceğine kendiniz cesaretlenin Mina Hanım"
"Tamamdır. Son 2-3"
Onların bu kıskanılası hallerine imrenerek bakıyordum. Arda ve Mina o kadar güzel bakıyorlardı ki birbirlerine, sanki dünya duruyordu onlar için. Minayla 5 ay öncesine kadar ikiz kardeşler kadar yakındık. Arda'ya aşık olduğumu daha ilk anda sadece Mina'ya anlatmıştım. Bana o kadar destek çıkıyordu ki doğru yolda ilerlediğime emindim bu yüzden. Taa ki o 3 ayın sonunda Arda'yla el ele stüdyo ya girdikleri ana kadar.dört gözle arda nın kapıdan içeriye girmesini beklerken onları el ele gördüğümde,içimde oluşan yangının ne zaman söneceğini tahmin bile edemiyordum. Mina yanımdan öyle bir özgüvenle geçip gitmişti ki Arda nın kokusunu onun üzerinde hissetmek içimdeki yangını daha da körüklemeye yetmişti onları böyle görmektense, ölmeyi tercih ederdim. Bu yüzden ölmek pahasına bile olsa onları ayırmak bir saniye dahi aklımdan çıkmıyordu. Aklımdan o kadar saçma fikirler geçiyordu ki hangisini yapmam gerektiğine henüz karar vermemiştim. Onların birbirlerine bakarken gözlerinin içinin güldüğünü gördükçe artık daha fazla bekleyemezdim. Bu yüzden aklımdaki herhangi bir planı uygulama vakti gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Gökyüzüm
Bí ẩn / Giật gânHayatta sadece düşündüklerimizle yaşarız veya yaşadıklarımızı düşlerimize alet ederiz. Umrumda değil dediğimiz çoğu şey aslında hayatımızın merkezinde ve düşüncelerimizin başrolüdür . Düşüncelerinden sıyrılarak tertemiz bir sayfa açmak isterken sert...
