KİM BU ?

-3-

DENİZ

Hazal'la komşu olma planını ben kurmuştum.. Okulunu , yaşadığı evi hepsini araştırmıştım. Hergün onunla karşılaşmak , evimin penceresinden baktığımda onun yüzünü görmek bir mükemmelliyet simgesiydi benim için...

Onu o kadar çok özlemiştim ki; Kokusunu içime çekmek istedim, ona sımsıkı sarılmak istedim.. Ama aramıza üç yıl mesafe girmişti ve biz çok değişmiştik.. Ya da ben değişmiştim.. Ben bunları düşünürken araya girdi Hazal;

''Mesela şu küçük ev aletlerini taşımaya yardım edebilirim?'' dedi. Sesi, görünüşü hiçbirşeyi değişmemişti... 

''Aslında bakarsan olabilir.. Burayı ben ve babam biraz zor toparlarız.'' deyip gülümsedim. O da gülümseyip mutfak robotlarından birini alıp içeri taşıdı.

HAZAL

 12 yaşında bir telefonum olmadığı için telefon numarasını alamamıştım ve hiç görüşmemiştik.. Ama şimdi tesadüf mü? Yoksa gerçekten planlanmış birşey mi? Hiçbir fikrim yok. Ama bizi birleştiren ve aramızdaki mesafeyi en aza indiren birşey.. Ben mutfak robotunu mutfağa bırakmış dışarı çıkacakken birşeye çarptım;

''Ovv kafam'' diye bağırdıktan sonra Deniz'e çarptığımı fark ettim ve;

''Oha beton mu döktün vücuduna bu ne? Kafam yarıldı resmen'' diye de çıkıştım.. -Bu arada da yüzümü buruşturmayı unutmuyorum tabi- Oda cevap olarak susuyor ve eşyaları yerleştirmeye devam ediyor.. Odun, insan bir özür diler.

İşler yarıya indiğinde telefonum çalmaya başladı. Arayan annemdi;

''Alo? Kızım neredesin??''

''Annecim ilk önce sanada merhaba.. Ve anahtarımı evde unuttuğum için, sende işte olduğun için bende bara takılmaya gittim.''

''Ne?!?!?!? Bar mı??? Hemen eve geliyorsun Hazal hemen!!''

''Annecim şaka yaptım yia .s Anahtarım olmadığı için karşı eve biri taşınıyordu bende onlara yardım ediyordum..''

''Tanımadığın kişilere yardım mı ediyorsun?!!???!?''

''ANNE! Merak etme Ankara'da Deniz diye arkadaşım vardıya onlar taşınıyor.''

''Baştan desene kızım ya hadi yemek hazırlıyorum gel eve''

''Tamam annecim'' deyip meşhur anne-kız telefon konuşmamıza son verdik.

##########################################

''Deniz annem eve gelmiş ben gitsem iyi olacak.. Tekrar uğrarım. Görüşürüz'' dedim. Tek cümlede durumu özetleyip. 

''Tamam.. Yardımın için çok teşekkür ederim.. Sanırım sana borçlandım.'' dedi

''Sanırım bir gün tekrardan okulu asabiliriz..'' dedim bende

''Peki'' dedi

''Peki'' dedim.. Ve evime doğru yol aldım...

MERHABA ARKADAŞLAR.. OKUYUCU SAYISI ARTMIŞ BUNA ÇOK SEVİNDİM.. VE AYRICA SİZİN YAPMIŞ OLDUĞUNUZ YORUMLARDAKİ ÖNERİLER İÇİN DE TEŞEKKÜR EDERİM.. ^_^ SEVİYORUM SİZLERİ. HADİ BEN KAÇTIM BAYY^ (MULTİMEDİA HAZAL)