poetry

gabi-gabi

Sa tuwing gabi... Ako'y hindi makatUKlog sapagkat ika'y nasa aking isip na wari'y ayaw umalis sa aking isipan... Na ikaw lang ang gustong makasama... Na ikaw ang gustong huling makausap sa gabi bago matulog... Gabi-gabi ako nagpupuyat para lang makit kung ikaw ay online pa... Gabi gabi ko tinitingnan ang messenge ko kung online ka pa ba o hinde.... ikaw ang gusto ko Huling makasama o makusap para ako ay laging good mood... Gabi gabi ko pinagiisipan na kung kaya isang araw mapapansin mo kaya itong mumunting damdamin sayo??? Gabi -gabi ko iniisip na pag sinabi ko ba ito hindi mo ako lalayuan??? Mahirap man ito para sa akin pero nangako ako.... Nangako ako sa aking sarili na hindi muna ako magkakaboyfriend hanggang sa ako ay makapagtapos ng pag-aaral sa kolehiyo... Kahit na ipinipilit ako ng magulang ko sayo kung bakit kita iniisnob na alam naman nila ma may gusto ka rin sa akin na kahit kailan hindi ko inaamin sa aking sarili ito dahil sa baka sakaling ito ay pansamandalang bugsong damdamin sayo na may crush ka lang at hindi isang pag ibig... Ssiguro nga nag dadahilan lang ako para hindi ko maranasan ang masaktan pag inamin ko sayo na mahal kita... Siguro nga nag dadahilan lang ako kasi nasa isip komasasaktan lang ako... Nasa isip ko na baka nagkakamali lang siya... Nasa isip ko na paano nya ako magugustuhan kung ako'y isang ordinaryong tao lang na pangit at mabait lang at mapagpasensya.... Oo ganto ako e hanggat maaari hindi ako magalit sa iba... Hanggat maari ayo na magalit dahil mas gusyo ko na friend lng kaming lahat na walang alitan na walang samaan ng loob.... Ganto ako e gabi...gabi.... Gabi-gabi na nasa isip ko ano naman ang nagustohan mo sa akin at ikaw ay may lakas ng loob na sabihin yan sa akin na gusto mo ako sa harapan ng ating kaibigan ng dahil sa larong bukingan... Gusto kong itanong yan sayo... Pero wala lang ako lakas ng loob.... Dahil ako ay mahiyain.... Saan mo nakukuha ang lakas ng loob na kahit kailan hindi ko ma reach sa sobrang taas... Ang taas mo kasi hindi kita maabot na parang bituin sa langit na kahit ako hindi ko maabotabot sa sobrang taas ng iyong lakas ng loob.... Gusto ko man ito mmalaman pero wala akong mahanap na lakas ng loob.... Gusto ko man sabihin sayo na gusto rin kita pero wala akong lakas ng loob.... Gabi-gabi ko iniisip na dapat pa ba ako mav tapat sayo kung sa kahit ano mang iras ay aalis ka na at mapapalayo sa akin dahil kahit kailan hindi ko inisip na magkaroin ng nararamdaman na nasa malayo sa akin ewan ko kung makakaya ko  ito ewan ko kung makakaya ko bang hintayin ka na bumalik ewan ko kung makakaya ko bang manatili sa iyong tabi na kahit tayo ay magkalayo... Mahirap mag karoin ng mahal na malayo sayo... Mahirap din na mag expect na sya ay babalik para ipagpatuloy ang iyong nararamdaman sa akin na siguro s aaraw na iyon ay matatanggap ko na at ako'y makakaamin na sayo... Sa araw na ikay babalik ako ay nandito handang tanggapin ang lahat.... At ito ay aking laging iniisip tuwing gabi....