CHAPTER 3

307 5 2
                                    

Tanghali na ng ako ay gumising. Parang ayokong bumangon, kung pwede sana ay humiga na lang ako buong magdamag. Bumaba na ako.

“Chloe kumain ka na tanghali na.”

“Mom, pwede po bang bumalik muna ako sa school? Magpapalam lang ako kina Best.”

“Sige, but be sure to be here before 6 o’clock or else maiiwan tayo ng plane.”

“Sure. Thank you Mom :* ”

Pagkatapos kumain ay naligo na ako at nagbihis. Mga bandang alas-dos na ako nakaalis sa bahay.

Sa school…. Dun kami sa favorite tambayan place namin sa may park.

“Best!! Huhuhu. Huwag mo kaming kalimutan ah? Ikaw pa rin best friend ko, kahit na magkalayo tayo. Mamimiss talaga kita. Tumawag ka lagi ha?”

“Sis! L paano na si Mark? Huhu. Joke lang sis. Video chat tayo palagi ha?Magpakabait ka dun ha.  “

Luh. Bat pa napasama si Mark sa usapan? As if may care siya if aalis man ako.

“WE WILL MISS YOU! WE LOVE YOU! <3 “ Lysha, Athena

“OKAY! Kung maka react kayo parang mangingibang bansa ako. Opo, hindi ko kayo makakalimutan. Kayo pa, BFF nga diba? Andyan naman si Facebook at Twitter eh, sama mo na rin si Skype at si Cellphone. Huwag kayong malungkot ah? Kahit na hindi niyo man ako makakasama araw2, andito pa rin ako  para sa inyo J Tandaan niyo mahal na mahal ko kayo. “

Ano ba yan naiiyak na ako L Mamimiss ko talaga ang mga to. Sa lahat ng kabaliwan naming sa kasiyahan man o kalungkutan. Ayun nag yakapan kami ng walang hangaan. Hay.

Nang ihahatid na nila ako sa sasakyan, biglang may tumawag sa pangalan ko.

“Chloe.”  Linignon ko, at nakita ko si Mark. Lumapit siya sa akin at

“Uhhm. Magtra-transfer ka daw nang school? Ahh. Ingat ka ha. “

“Thanks.”

Anyare sa kanya? Paano naman nakarating sa kanya to? Bilis lang ha. Hoy Mark! Wag ka nang umeksena please? Wag mo nang guluhin ang nararamdaman ko. Malapit nang mag 6 kailangan ko ng umuwi.

Pagkadating sa  bahay naabutan kong nilalagay na nila yung mga baggage namin sa sasakyan. Kinuha ko na yung mga gamit ko. Ako na lang pala yung hinihintay.

“Goodbye my beloved house. I hope I would be back someday”

Umaakyat na ako sa sasakyan namin. Diretso sa airport and at around 6:55 nag take off na yung plane namin. Goodbye Iloilo, Manila here I come.

You Got MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon