Essy'nin ağzından;
Dersten yeni çıkmıştım,dersi dinlediğim söylenemezdi.Tüm ders boyunca hem sevinçliydim hem de onun hakkında biraz da olsa bilgiler öğrendiğim için mutluydum.Çantamı toplayıp sınıftan dışarı çıktım.Acaba o hala burada mıdır diye düşündüm..Hızlıca yürüyordum okulun koridorunda,tam da o anda birisiyle çarpıştım.Çantam yere düştü,çantamı eğilip yerden aldım ve daha sonra çarptığım kişinin yüzüne baktım."Ah çok üzgünüm,özür dilerim yürürken dikkat etmemişim.." dediğini işittim."Pekala sorun yok." deyip gülümsedim."Özür dilerim çok özür dilerim." dedi tekrardan."Bu kadar özür dilemene gerek yok,sorun değil çünkü.Zaten ne yere düştüm ne de başka bir şey,sadece çantam yere düştü ve bu sorun değil." diyerek tekrardan tebessüm ettim.Ardından karşıdan birisi geldi benim olduğum tarafa doğru.Çarpıştığım kişi başımı çevirdiğimde yoktu,sanırsam gitmişti.Yanıma birisi yaklaştı ve tam da dibimde durdu.Kolumu tuttu ve "Onunla neden konuştun?" dedi.Yüzüne garip bir şekilde baktım ve sinirle cevap verdim "Ya sen kimsin de karışıyorsun bana? kim sana karışma hakkı verdi?" dediğimin üstüne şöyle sinir edici bir tonda cevap verdi "Kes sesini ve soruma cevap ver." dediği üstüne daha fazla sinir oldum ve onun duyacağı şekilde bağırarak cevap verdim "İstediğimle konuşurum,sen de kimsin?" Ardından kahkaha attı ve kahkahanın ardından hala bana bakıyordu."Şimdi ne diye gülüyorsun ya? karışma benim konuştuğum kişilere,seni tanımıyorum bile" diye tekrardan kendisi duyacağı şekilde cevap verdim,ama tekrardan sırıtmaya başladı.Tam tekrardan sinirle konuşacaktım ki ağzını kıpırdattı ve cevap verdi."Ben Matty'nin arkadaşı Micheal.Memnun oldum." ardından tekrardan sırıtmaya başladı.Kekelememi önleyememiştim "Ha s-sen...sen o-onun mu arkadaşısın? b-ben.." cümleme devam etmeden önümü döndüm ve şaşkınlıkla yürümeye başladım hızlıca.Aynı anda birisiyle çarpıştım ve yüzüne baktığımda o kişinin Matty olduğunu fark ettim.."Merhaba kızım" dedi ve sinirli bir şekilde bana gülümsedi.Ben tekrardan kekeleyerek cevap vermek zorunda kaldım " S-selam Matty.." Ardından kolumu sıkmaya başladı.."Nasılsın?" dedi ve o anda kolumu sıktığında acıyla cevap verdim ve yüzüne tedirginlikle baktım "Kolumu sıkmasaydın daha fazla iyi olabilirdim..ya sen nasılsın?" Aniden bağırmaya başladı ve "O çocuk kimdi? Konuştuğun? HATTA KONUURKEN KAHKAHA ATTIĞIN?" Yüzüne önce şaşkınlıkla baktım daha sonra neyden bahsettiğini anladım ve cevap verdim "Hangi çocuk? neyden bahsediyorsun? ha..a-arkadaşın sana ne ara y-yetiştirdi bunu? Hem çocukla çarpıştık ve tanımıyorum bile özür diledi ben de sorun yok dedim gülümsedim sadece bu kadar.." Yüzüme sinirle bakmaya devam ediyordu ve tekradan bağırdı ama bu sefer daha şiddetli bağırmıştı "Benim her yerde her şeyden haberim olur.Arkadaşlarım hızlıdır.Ayrica öğle arasında söylemeyi unuttuğum bir şey var." Merakla ona baktım ve "Demek öyle..ne söylemeyi unuttun?" " SEN BENİMSİN VE KİMSE BUNUN AKSİNİ İDDİA EDEMEZ.ETMEYE GÜCÜ YETMEZ.ÖLDÜRÜRÜM." Dedikleri karşısında önce ne diyeceğimi kararlaştıramasam da sonra bir şekilde cevap verdim "Senin olduğumu da nereden çıkardın? ne ara senin oldum ben?" Düşünmeden cevapladı ve sinsice sırıttı "İlk gün.Bakışıma karşılık vererek en büyük hatayı yaptın."O ilk gün...bakışlarınla fazla rahatsız ettiğin için anlamlıca bakmaya çalıştım o kadar..bu senin olduğum anlamına gelmez." kendimden emin bir şekilde konuşmuştum."Benim kitabımda geçer. Önce karışmama taraftarıydım ama bence karışma sıram geldi. Bundan sonra erkeklerle konuşmak yok. Eğer dediğimi yapmazsan güzel kıçına yazık olacak Julie." dedi."Yazık olacak derken bundan kastın ne?" dedim ve ardından aldığım cevapla şok oldum diyebilirim.Gözleri kalçama doğru indi ve dudaklarını yalarayak sırıtmaya başladı.Ardından kulağıma doğru yaklaştı "Dinle beni" diyerek burnunu yanağıma sürttü.Kekelememi önlemek için elimden geleni yapıyordum ama olmuyordu "E-evet dinliyorum..? ne diyeceksin?" Diyeceklerini çok merak ediyordum,kalbim çok hızlı atıyordu heyecandan."Başka erkekler yok" burnunu yanağıma bastırdı ve dişlerini sıkarak konuşmasına devam etti "Duydun mu? yok." "D-duydum..Bak zaten az önceki çarpıştığım kişiyi bile tanımıyorum..Bu kadar büyütmeye hiç gerek yok.." dedim.Ardından konuşmasına devam etti.."Konuşmak yok,bakışmak yok." dedikleri beni fazla korkutuyordu..Kolumu daha fazla sıkmaya başlamıştı ve bu benim canımı bayağı acıtıyordu.Acıyla cevap verdim "Lütfen bu olayı büyütme,sadece ama sadece çarpıştık sorun yok dedim ve zaten önüme baktığımda gitmişti..Lütfen uzatmayalım konuyu ve kolumu ağrıtıyorsun farkındaysan? " Burnunu yanağıma gömerek cevap verdi "Beni dinlemezsen Essy Julie bu kol ağrısını ararsın." kendinden emin bir şekilde konuşuyordu."Essy bu olay sadece bahanesi oldu. Evinizin yakınında siyah perdeli bir ev var biliyorsun dimi?" Endişeyle cevap verdim "E-evet biliyorum neden ne oldu?" İçimden lütfen o ev onun evi olmasın diye yalvarıyordum.. "O benim evim" demesiyle bir şok daha yaşadım.Burnu yanağımdayken gülümsemişti ve gülümsediğini hissetmiştim."S-sen ciddi misin? nasıl olur ya? Ne ara benim evimin orada olduğunu öğrendin? geçen gün geldiğinde nasıl evimi bulduğunu soramamıştım...şimdi bunun cevabını istiyorum?" acaba bu soruma nasıl cevap verecekti meraklanmıştım."Senin hakkında her şeyi biliyorum. Genelde sahilin orda ki pastanenin poğaçasını seviyorsun. Hayvanlarla aran pek iyi değil. Özellikle kedilerden nefret ediyorsun,ketçaplı cipse bayılıyorsun.Meyve suyunun her çeşidine aşıksın.Converse'e bayılıyorsun. Şehrin en büyük alışveriş merkezine gitmek yerine en küçüğü olan Mark Express'e gidiyorsun. Çikolatalı milkshake vazgeçilmezin. Hafta sonları 12.00 ve 15.00 arası spora gidiyorsun.Ve daha nicesi." dediğinde ağzım açık kalmıştı..."S-sen her şeyimi nereden biliyorsun? Tamam ama bak şimdi gerçekten psikopat olduğunu düşünmeye başladım.." Benim her adımımı takip ediyordu.. "Seni sadece okulda gördüğümü sanıyordun dimi? Ama hayır.Perrie ile gittiğiniz parkı hatırladın mı? Bundan tam 1 sene önce.Tam 1 sene." dedikleri beni az önce korkuturken şimdi iste şaşırtıyordu.."Evet hatırlıyorum..hiç unutmam ki..Sen ne dedin? bir dakika 1 sene mi? " "Tam 1 senedir izini sürüyorum. Adım adım,dakika dakika.Daha bilmediğin çok şey var Essy.Mesela benden etkilendiğin gibi. Söyle bana. Şuanda ne hissediyorsun?" diye sorduğunda doğruları mı söylesem diye tereddüt ettim sonra doğru söylemezsem olacakları hatırladım ve konuşmaya başladım "Şuanda..hiç hissetmediğim duyguları hissediyorum...hatta sen çok değişik hissettiriyorsun bana Matty.." "Korku mu ön planda? Yoksa duyduğun ve kendine itiraf edemediğin o hoşlantı mı?" Direk cevap verdim aslında korkuyordum.. "Korku da var ama...sanırsam kendime itiraf bile edemediğim o hoşlantı şuanda ön planda..." dediğimde yüz ifadesi değişti aniden,önce geri çekildi ve daha sonra benden uzaklaştı."Evine git. Hemen.Git!" Ne olduğunu anlayamadan sadece kekeleyerek "T-tamam" diyebildim.Sonra başımı eğdim ve okulun kapısına doğru yürüdüm.Çıktım okuldan ve eve gitmek için arabama bindim.Acaba neden ona hislerimi söylediğimde bana bağırarak tepki verdi? Neden hislerim onu sinirlendirdi? Aklımda bunun gibi bin türlü sorular var.Ben ona gerçek hissetiklerimi söyledim ama o ise sinirle tepki verdi..Bu hiç hoş değildi.Arabama ulaştığımda hızla bindim ve okuldan uzaklaştım,eve gittim.Kızlar evdeydi,onlar benden önce çıkmışlardı dersleri olmadığı için veya dersleri erken bittiği için.Yüzümün rengi değişikti,solmuştu.Hala da öyleydi geçen günkü gibi.Kapıdan içeri girdiğimde oturma odasında kimse yoktu,sanırsam hepsi odalarındaydı.Ben de kapıyı kapatıp ardından kilitledim ve pencere karşısına oturdum.Perdeyi açıp Matty'ynin bana dediği eve baktım,siyah perdesi olan eve...Beni 1 yıldır takip ediyordu ve bundan benim hiç haberim bile yoktu..Hakkımdaki en ufak ayrıntıyı bile biliyordu.Pencerenin önünde otururken koluma ağrı girdi.Aslında okuldan beridir hala ağrıyordu çünkü kolumu fazla sıkmıştı.Ağrıdan kastım daha fazla sızlıyordu.Daha sonra düşüncelere daldım ve uykumun geldiğini fark ettim.Gözlerim yorgunluktan ve uykusuzluktan yanıyordu..Baktım daha fazla gözümü açamıyorum,pencerenin karşısında,sandalyede uyuyakaldım...
