Bu kadın çıldırmış olmalıydı. Şüpheli ve anlamsızca konuşmalar savuruyordu.. Ne dediğini anlamasamda cevaplarımdan eksik kalamazdım.
-Bunu söylemenin sebebi ne sayın Joelyn?
-Burada yaklaşık 1 senedir duruyorsun. Seni burada tutmak zor oldu. Çoğu zaman kaçmaya çalıştın ve bizlere saldırdın. Çok hırçınsın dediğimde bunu kastedmiştim aslında.
-Bir sene mi? Dalga geçiyor olmalısın. Bir senedir burdamıyım yani ben? Lanet olsun. Arkadaşlarım kimbilir ne haldedir?!
-Seni bulduğumuzda yanlız ve sarhoştun bebeğim..
-Hey baksana! Sigara var mı?
-Elbette.. Seni serbest bırakmamız için gereken güveni vermen gerekiyor ufaklık. Yıllardır bizim zararlı olduğumuzu düşünüp durdunuz. Biz yanlızca dünyayı kötü Mutantlardan korumaya çalışan vejeteryan mutantlarız.. Kısacası biz et yemiyoruz..
-Vejeteryan mı? Daha önce hiç böylesine rastlamadım.. Oldukça garip bir görünümün var. Peki ya neyle besleniyorsun?
-Genelde bitkilerle. Ama bitki derken sana brokoliyi ima etmiyorum ufaklık. Zehirli bitkiler..
-Oh oldukça garipsin.. Kaçırdığın birşey var, oda benim bir insan olduğum.
-Kısmen haklısın. Ancak sen normal bir insan değilsin Saira. Psişik güçlere sahip olduğunu biliyorum. Sen yaralandığında kendini tamir edebilen küçük bir Nemesis(1) gibisin.
-Hey baksana artık buradan gitmek istiyorum çok sıkıldım.
-Yakında sana dışarının ne halde olduğunu göstereceğiz endişelenme..
Bu kadın benimle kafa buluyor gibiydi. Adeta beni kandırıyor ve oyalıyor gibiydi, içimden bir ses burada şeytani bir işin döndüğüydü. Gün boyu odaya kimse girip çıkmadı, akşama doğru bir paket sigara ve patates püresi bırakmışlardı kapıya. Bu lanet yerde hiç mi hamburger kalmamıştı? Kendimi mağara adamları gibi hissediyordum,çünkü saçlarım oldukça dağınık ve kirliydi. Bedenimde ter kokusunu hissediyordum.. Sabahın ilk ışıklarına kadar oturdum. Sabah olduğunda uyuya kalmıştım.. Kapı yine açılıyordu..
NEMESİS:FİLM VE OYUN KARAKTERi/BOSS. RESİDENT EVİL
