Bölüm 32:Yorgunluk

644 27 0
                                    

Hermione'den
Bugün son gündü,artık çocukları haziranda görebilecektim.Bavullar hazırdı,bizi bekleyen bir tren ve özlecek olan insanlar olacaktı.
Sabah beni Draco uyandırdı,galiba Jean'in ergenlik kaprislerini düzeltme ile ilgili kafa yorarken uyuya kalmışım."Draco..."dedim uykulu bir sesle."Söyle canım!"
"Bugün gidiyoruz ve çocukları hazirana kadar göremeyeceğiz!"
"Sen buna mı üzüldün yaa?!Sana bir şey hatırlatmak istiyorum:Aynı şeyi geçen de söylemiştin ama bak şuan buradayız! Yani her an yine gelebiliriz!"diye fısıldadı kulağıma doğru,güldüm ve onu öptüm.O da gülerek tuvaletin kapısına yöneldi,gözü bir anda sihirli saate takıldı.Saat 9.30 olmuştu!"Ne,hayır olamaz,kahvaltıya hemen inmemiz gerek.Mione,kalk!"dedi,anında yataktan kalktım.
Kahvaltıya inerken Jordan'ı gördük, oğlu ile kol kolaydı."Selam Herm!"diye selam verdi."Sana da selam Draco!"
"Günaydın!Kahvaltıya beraber inelim mi?"dedi Draco sevecen bir sesle. "Şey çok isterdim ama oğlumla son kez vakit geçirmek istiyorum."dedi belli belirsiz."Tabii ki!O zaman trende görüşürüz!"dedim,buna itafen bize el salladı ve gittiler.
2 Saat sonra
Jeanleri arıyorduk çünkü gitmemize dakikalar,belki saniyeler kalmıştı. Weasleyler çoktan yerleşmiş,trenin kalkması bekliyorlardı.Tek Longbottom olan Luna,Neville ile vedalaşmıştı;Potterlar ise Albus ile vedalaşmış,James'i bulmak için bize yardım ediyordu."Bakın,geliyorlar!" diye bağırdı Luna onları gösterek. Herkes'ergen'altın üçlüye doğru koştu ama onlar bize zorla sarıldı. "Neredeydiniz?Sizi aramaktan treni kaçıracaktık!"dedi Ginny bağırarak. "Uf,geldik işte!"diye söylendi James.
Draco hafif sinirle onlara dönüp"Biz gidiyoruz,haziranda görüşürüz!"dedi ve tekrar çocuklara sarıldı,bunun üzerine biz de sarıldık."Çok fazla aksiyon yaşamayın!"dedi Harry ve güldü,bizim'ergen'altın üçlü de güldü.Ne olduğunu onlar dışında kimse anlamamıştı çünkü biz mal mal bakıyorduk."Bu da ne demek?"diye söylendim."'Seni ilgilendirmez anne' demek!"dedi Jean ve hemen oradan kaçtılar."Sen,haziranda eve gel bakayım!"diye bağırdım arkasından. "Ergenler işte,değmez bile!Hadi gidelim,tren kalkıyor!"dedi Harry umursamaz bir tavırla."Hadi,tren kalkıyor!"dedim ve trene bindik.~Yorgunluktan bitmiş durumdayım;Bir yandan Jean,bir yandan Lucius,bir yandan işler.Neredeyse uyku bile yaramıyordu;tek uykuyu değil,yemek yiyemedim için 4 kilo vermiştim.~  zaten trene bindiğim anda,diğerlerini umursamadan uyudum.
Beni dürten bir ses "Mione,Mione!"dedi.Gözlerimi açtığımda sapsarı bir şey gördüm,görüntü gittikce netleşiyordu. "Draco,vardık mı?"dedim sarı saçlı çocuğa bakarak."Hem de çoktan.Perona geldik, uyanmadın; Harryler bizi bıraktı, uyanmadın;
Eve geldik,hala uyanmadın;
Üstünü değiştirdim,yine uyanmadın;
Artık uyandırmasam,yeni yıla kadar uyurdun herhalde!"diye söylendi.Etrafa bakınca,gerçekten de evde olduğumuzu ve üstümün değiştiğini  farkettim."Çok yorulmuştum da..." dedim utanarak,Draco sadece güldü ve üstünü çıkarmaya dolaba gitti. "Peki,yemek-"diyemeden"Kazan Pastası yedik!"diye atıldı,ben de ona güldüm.

Biraz saçma bir bölüm oldu ama koymak istedim-jagsfsjsjsn-Yeni bölüm en yakın zamanda gelecek!!!

FIGHT FOR LOVE |Dramione And Malfoy Family|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin