Prolog

11 2 0
                                    

Rosie,

Jeśli to czytasz, to jestem już daleko stąd...
Przepraszam,że Cię opuszczam, ale nie mam wyboru. Nie potrafię Ci tego wytłumaczyć i nawet nie mam odwagi popatrzeć w Twoje oczy, bo wiem, że znajdę tam ból, żal i zawód moją osobą. Nigdy na Ciebie nie zasługiwałem, ale zdecydowanie jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało. Nie szukaj mnie, tak będzie lepiej.
Kocham Cię

Mike

PS Pamiętaj, jeśli zatęsknisz, popatrz w niebo, zawsze będę widzieć te same gwiazdy, co Ty.

Słowa zawieszone w próżniOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz