Mijn moeder kijkt naar het gebouw en dan weer naar mij en tot mijn verbazing blijft mijn moeder stil en rijdt ze door. Als mijn moeder stopt voor het gebouw geef ik haar een kus en stap uit en loop met Charlotte naar de ingang. We laten onze kaartjes zien en lopen naar binnen waar het al vol zit met mensen. We kijken om ons heen en zien onze vrienden staan en lopen erheen. Zodra we bij onze vrienden aankomen groeten we iedereen en beginnen we te dansen. Op een gegeven moment voel ik dat er iemand op mijn schouder tikt en draai me om en zie David staan oftewel HEM. Voor één moment weet ik niet wat ik moet doen, maar gelukkig is Charlotte naast me komen staan en zegt hem gedag, hij zegt hoi terug en kijkt me weer aan en vraagt aan Charlotte of hij me even mag lenen en ze knikt en loopt weg, maar natuurlijk niet zonder me snel nog even een duwtje plus een knipoog te geven. We lopen samen een eindje verder, totdat hij zich omdraait en tegen me begint te praten alsof het niks is om een meisje uit haar vriendinnen groep te halen, dus ik kijk hem een beetje verward aan en begin gewoon terug te praten. Maar natuurlijk zoals op elk feest komt, is er altijd een langzaam nummer, dus je kunt wel raden wat er gebeurde er kwam een langzaam liedje.
JE LEEST
MAAR HOE DAN!?
RandomSoms begin je te twijfelen of het nou echt of nep is soms weten ze dingen die ze niet zouden kunnen weten. Door deze gedachte blijft er in je hoofd nog maar 1 vraag over: maar hoe dan!?