Kalbimin Sahibi - askıda-

14

İrem-

Göz yaşlarımı sildim ve oturuşumu biraz dikleştirdim. " Şey iki sene önce lisede son sınıftan bi çocukla çıkmaya başlamıştım. Önceleri bana çok iyi davranıyordu uama sonradan ilgisi azaldı. Ona bunun nedenini sordum ama her seferinde konuyu değiştirip başka şeyler buldu. Bunun bir arkadaşı vardı ve o da Tuğçeyle çıkmaya başladı. Bunlar önceden çok iyilerdi ama sonra aynı bana olan gibi çocuğun Tuğçeye ilgisi azaldı.Bir kaç kez çocukların bizi aldattığını yakaladık ama bi tepki vermedik. Birçok kez ayrılmak konusunda Tuğçeyle konuştuk ama yapamıyorduk çünkü ikimizde seviyorduk. Bunun acısını çekmekten korkuyorduk.

Bir buçuk senemiz sallantılı geçirdik. Bi gün çocuklar Tuğçeyle ikimizi bir yere götürmek için arabalarına bindirdiler. Ama  arabada ellerimizi ve ayaklarımızı bağlayıp zorla evlerine götürdüler. Ailemizede tatile çıktığımızı söylediler ve bir ay boyunca bizi orada tutup-"

"Devam et "  " ...hem taciz ettiler hemde işkence yaptılar. Kaçmaya çalıştık ama her defasında yakalayıp daha fazla işkence yaptılar.Bir ayın sonunda serbest bıraktılar. Polise gidersek şantaj yapacaklarını söylediler. Bu yüzden bunu Tuğçeyle hiç kimseye söylemedik bahsini bile açmadık. Tuğçeyle ben arada yurttan kaçıp Yiğit diye bir arkadaşımın evinde kalmaya başladık. Yiğit bize hem sahip çıkıyordu hem de pisikolojik tedavi görmemizde yardımcı oluyordu. Bir de vücudumuzdaki izler için estetik cerrahi bulup para konusunda yardımcı oldu. Yurttan kaçtığımızı ailemiz bi şekilde öğrendi . Bu konuda çok tartıştık yinede kimseye olaylardan bahsetmedik. Onlarda en sonunda ısrar etmeyi bıraktı. " yine ağlamaya başlamıştım. " Bir daha sizle uğraştılar mı ?" " Evet arada bir rahatsız ediyorlardı ama bizi bıraktıktan bir iki ay sonra rahatsız etmeyi bıraktılar. " " Bana onların isimlerini söyle. " " Hayır Kaan lutfen bulasma " " Söyle dedim ." " İsimlerini bulup ne yapacaksın ? Dövecek misin ? Ha ? Sana bişey söyliyim mi ? Onlar seni kafalarına bile takmazlar! Sen onlar için küçük lokmadan başka bişey olamazsın ! Onlar çok tehlikeli ! Sana zarar verirler !" " Kimse bana öyle bişey yapamaz . Beni tanımıyorsun bile . Onları bulduğum zaman değil sana zarar vermemiş olmayı seninle karşılaşmamış olmayı isteyecekler. Çünkü bilmeden başlarına çok büyük bir bela aldılar.Hadi söyle isimlerini . " " Hayır söyleyemem !" " O zaman ben bulurum. " "Kaan lutfen bu olay bitti gitti konusu coktan kapandi ! Seni kafalarina takmazlar hatta İremle Tugce hala bizi mi dusunuyo derler! Lutfen bulasma!" Kaan biraz düşündü ve "Tamam isimlerini soyleme ama ben onlari bulucam . Herneyse sen bunu kafana takma . Şuan daha iyi misin ?" "Kafami iki yana salladim . Kollariyla bedenimi sarip omzuma cenesini koydu . "Ben seni hic birakmiycam tamam mı? Seni hep koruycam . Sen benim herşeyimsin ve bende senin herseyin olmak istiyorum. Ama bana olan soguk tavirlarin gercekten buna izin vermiyo " "Kaan biliyosun anlattim hala psikolijimi tam olarak düzeltmis degilim . Bu yasadiklarimiz beni ve Tugceyi cok etkiledi. Bazen bu olaylar aklima gelince donup kaliyorum . Belli etmemeye calisiyorum ama bu gercekten cok zor . " " İrem ben senin yanindayim . Seninle bu engeli aşıcaz. Seni iyilestiricem. Eskidekilerin aklina gelmesine izin vermiycem . Ne zaman aklina gelirse beni ara ben kovarim tamam mı? " Kaanin gulumseyen yuzune baktim ve kollarimi açip boynuna sımsıkı sarildim. " Beni hic birakma " "Seni hic birakmiycam " Bir sure boyle durduktan sonra kollarimi Kaanin boynundan cektim. Kaan ayaga kalkti ve elini uzatti elini tuttum ve onun yardimiyla oturdugum yerden kalktim. Yerden örtuyu ve cop posetini aldi . Arabanin bagajina koyduktan sonra birlikte arbaya bindik. Bir süre sonra dayanamayip gozlerimi yumdum.

Kaanin sesiyle uyandim ama gozumu acmadim. Kaan kendi kendine biseyler soyluyordu." Sana neden gordugum anda acilmadim ki . Hepsi benim hatam. Eger sana ilk biseyler hissetmeye basladigimda karsina cikip soyleseydim . Belkide sen o kurtlarin icine dusmeyecek bunlari yasamayacaktin. Ama bu benim hatam ve duzelticem seni eskisinden de iyi hale getirip senin hep mutlu olmani sagliycam." Bana biraz yaklasti ve " Nasil bu kadar kusursuz olabiliyorsun ? Nasil bu kadar beni kendine cekebiliyorsun ? Bu kalbimi farketmeden bile nasil costurabiliyorsun ? Acaba bunun farkında mısın ? Aşk dedikleri şey bu mu ? İçimde sanki volkanlar patlıyor . Çok garip bir his . Hep senin yanında olmak istiyorum. Benim olmanı istiyorum."  Bana daha fazla yaklasti,artik nefesini yuzumde hisedebiliyordum. Parmagini dudagimda gezdirdi. Sonra bi süre parmagini hareket ettirmedi sanki dusunur gibi bir hali vardi. Parmagini cekti ve dudaklarini yaklastirdi. Kalbim depar atmaya başlamıştı. Dudagi dudagima 1, 2 santim uzakligindaydi. Ama hemen geri cekti ve elleriyle başını tutup "Yapamiyorum iste ! Ona kiyamiyorum ! Ben onu öpmeye kiyamazken ... Nasil boyle p*çlik yapabilirler ki ! Off ! Onlari bulunca öyle bir hale getiricem ki ölmek icin yalvaracaklar !" dedi öfkeyle. Elini arabanın direksiyonuna vurduktan sonra  kafasını direksiyona koydu ve " O p*çleri bulmam lazım ! " dedi .  Bana döndü ve " Kim bilir onlar yüzünden kaç kez ağlamışsındır?  Kaç kez acı çekmişsindir ? Kaç kez yaralarını sarmaya çalışmışsındır ? Bunlara nasıl dayanabildin ? Bu masum halinde bile ben güçlüyüm diyebilen tarafı nasıl ön plana çıkarabiliyorsun ? Senin en sevdiğim yanında bu zaten. Herşeye rağmen güçlü bir kızsın . Hayatındaki tüm acılara rağmen ayaktasın . Banada yardımcı olabilir misin ? " Bu soruyu sorduğunda  olduğum yerden doğrulup ona sarıldım." Evet ! Yardımcı olurum ! Sen yeter ki hep benim yanımda ol ! Beni sev ! Bana değer ver ! " Bu hareketim karşısında çok şaşırmıştı. Kendini toparlıyarak o da kollarıyla bedenimi sardı. " Ben zaten bunları yapıyorum ! Senin hep yanında olucam !  Seni asla bırakmıcam ! Seni çok seviyorum !  Sana değer veriyorum !" " Ben de seni sevicem !  Acılarımı senle sarıcam . Sen benim ilacım olacaksın . Seni hiç bırakmıycam ! Ama sen bana yeter ki sarıl ! Sımsıkı sarıl ! Nefes almasamda olur ! Ama sen yeter ki sarıl ! Beni hiç bırakma ! "