Kalbimin Sahibi - askıda-

2

Bir anda gördüğüm manzarayla şok oldum

Odamda bana ait hiç bir eşya kalmamiş yerini uvey 'kardeşimin' eşyaları almıştı. O suratsızın sırf evde bulunmamdan  hoşlanmadığı için -ben ondan çok hoşlanıyorum ya zaten- yurda gondermesi yetmiyormuş gibi odamı o yerden bitmeye mi vermişti bu kadarda fazla yani

Hemen aşağı inip salona girdim babam koltukta televizyon izliyordu Babamın yanına gidip  "Ben odamı o yerden bitmeye vermem! " diye bağırdım bana baktı ve karşısındaki koltugu işaret etti . Koltuğa oturdum konuşmasını bekliyordum . televizyonu elindeki kumandayla kapadı ve " Irem sen artık bu evde kalmayacaksın ! " dedi bu cumleyle donmus kalmıştım " Sana Tugçe yle kalman için bir ev aldık . Tuğcenin  ailesi ilede  anlastik . Tek sıkıntı ev buraya yaklaşık 2 saat uzak ! " dediği anda babama simsiki sarıldım şaşırmıştı . Daha önce ona hiç böyle sarılmamıştım . Şaşırması normaldi .

Evet özgürce rahat rahat kalabileceğim bir evim vardı hemde bu lanet evden uzak .

Babam sarılmaya biraktim ve bana evin adresini verdi + bana ait dolu bir kredi kartı

Allah ım ruyadamiyim ben nerdeyim ınş. rüya değildir . Kontrol etmek için kendimi minciklamayi düşündüm ama sonra moraricagini düşünüp vazgeçtim .

Babama bir kez daha sarıldım ve valizimi alıp evden ciktim . Tugcelerin  evinin zilini caldığımda kapini açılmasıyla Tugce nin ustume atlamasi bir oldu .

İkimizde yere kapaklanmistik ama bi yandan da guluyoduk.

Yerden kalktık ve Tugce valizini alıp yanıma geldi.Tugce yle 2 saatlik yolculuğumuzdan sonra adresleri evin tam önündeydik ev iki katlı şirin bi eve benziyordu Babamin verdigi

anahtarla kapıyı açtım . İcerisi rahat eşyalarla dosenmistı 

Yukarı kata ciktigimizda yukarıda 4 oda vardı . sağdan ilk odaya girdim . Benim eşyalarım bu odadaydı . Demek ki burası benim odam. Valizimi bu odanin  kapisınin önüne koydum Tugce yle soldan ilk odaya baktık . Bu odada da Tugce nin eşyaları vardı . Tugce de valizini kapinin önüne bıraktı. soldan ikinci odaya girdiğimizde  oda gayet sade dosenmistı misafirodası olduğu belliydi  . Diğer odalayada göz attik diğeriyle ayniydi .

"Irem  eşyalarınızı yerlestirelim sonra 2 saat şekerleme yapalım ondan sonrada akşam yemeği yeriz tamam ? " "tamam brownimmm " deyip odamin kapısının önündeki valizini alıp odama girdim. Oda diğer evdeki gibi dosenmişti . Nerdeyse ayni. Hızlıca eşyalarımı yerleştirdim . Ustumdekileri çıkarıp üstüme sırf beyaz kısa kolumu altımda gri eşofmanimi giydim ve yatağa uzandım kısa sürede uyumusum .

****

"Şisst Irem  hadi kalk ben yemeği hazirladim. " Tuğçe 'nin sesiyle uyandım . "tamam brownim " deyip yataktan kalkıp beraber mutfağa indik

Yemek masasini donatmisti bildiginiz . Kralların önüne konan sofralardandi yani . Ayy yerim ben brownimi yaa ama önce şu leziz yemekleri yiyeyim.

Yemeklerimizi yedikten sonra film izlemeye başladık . Tabi mısır patlamadan film keyfinin olmicagini bildigimiz için mısır patlatmayida ihmal etmedik . Film başlayalı yarım saat olmuştu ki kapı zili çaldı. Acaba kim gelmişti?

Merakla kapıya doğru ilerledim kapinin gözünden kimmiş diye bakarken gözlerim fal taşi gibi açıldı .

Kapımızın önünde koyu kahve saclari , koyu kahve gözleri ve kaslı vücudu ile yakışıklı bi çocuk duruyordu