FAMİLİAR 'Harry Styles'

1. Bölüm

Bölümler zamanında gelecektir. Umarım hikayemi beğenirsiniz :) Yorumlarınız benim için önemli.  Vote verirseniz sevinirim :) 

Keyifli okumalar! xx 

Kızarmış gözlerimi saklamaya çalışarak başımı öne eğdim. Kalabalığın arasından sıyrılmaya çalıştım. Alışveriş merkezinde olduğumu düşünürsek bu kadar kalabalık olması normaldi. Sonunda istediğim kapıya ulaştım. İnsanaların bana bakışlarını görmezden gelerek en yakın tuvalete girdim ve hemen kapıyı kilitledim. Artık gözyaşlarımı engellemenin bir anlamı yoktu. Neden mi?

Annem ve babam 2 yıl önce bir trafik kazasında ölmüşlerdi. Kardeşim Jack ve ben tabikide yıkılmıştık. Çok zor günlerdi ama kardeşim için ayakta kalmaya çabaladım... Hala da çabalıyorum. Anne ve babam ne yazıkki bizim için birikim yapmaya kaza yaptıkları yıl başlamışlardı. İşte burada işler zorlaşmıştı. Bize sadece annemin arabası ve ev kalmıştı. Bankada da bir miktar para. Kaliforniya'daki Sally teyzemiz burada devreye giren kişi oldu. Yakın bir akrabamız diyebileceğim biride yoktu ondan başka. Sally teyzenin aylığı vardı ama bize yetecek kadar değildi.

Ben üniversiteye gidiyordum, Jack ise lise son. Jack'in istediği dans akademisi paralıydı ve bizim bunu karşılayacak gücümüz yoktu. Birinin fedakarlık yapması gerkiyordu... Bu kişi bendim. İlk başlarda küçük bir kafede garsonluk işini okulla birlikte idare etmeye çalışmıştım ama pek başarılı olamadım ve o yıl okulumu dondurdum. Daha sonra bir mağzada işe başladım, çok iyi bir maaşı vardı, bizi çok iyi ediyordu. Hatta bir kısmını ayırıp birikim yapmaya bile başlamıştım. Ama tahmin edin ne oldu? beni kovdular! Evet yanlış duymadınız kovuldum! Bu işe gerçekten ihtiyacım vardı. 

Aslında kovulduğum için ağlamıyordum. tabikide işten çıkarıldığım için üzgündüm. Benim ağlama sebebim işten haksız yere çıkarılmamdı. takıldığım nokta tam olarak buydu. Kendimi savunmuştum. Kesinlikle haklı olan bendim. Yanımda çalışan ve bana her zaman desten olan Katie'nin çabaları bile işe yaramamıştı. Sonuç olarak işsiz kalmıştım.

Göz yaşlarımı bir kez daha sildim. Tuvalette bulunan havalandırmanın gürültülü sesinden başka bir ses yoktu. Buna güvenerek burnumu rahatça temizledim. Şimdi daha iyi hissediyordum. Daha fazla burada kalamazdım, temiz havaya ihtiyacım vardı. Kapının arkasına astığım çantamı alarak kilidi yavaşça çevirdim. Ben daha kapıyı açamadan dışarıdan birisi tarafından açıldı ve inanın bana karşımdaki kişiyle aynı şaşkın bakışları paylaşıyordum.

Şaşkın, kocaman açılmış yeşil gözler...