Papatya'ya Notlar

Yarınlar

Bazen alıp başını gitmek istersin
Adını sanını bilmediğin bir şehrin en ücra köşesinde kaybolmak
Acını herkesten habersiz kendi içinde yaşamak istersin
Uçsuz bucaksız çayırlara atmak istersin kendini
Sevdiğini bağıra bağıra haykırmak gökyüzüne
Ve bir Papatya'ya ağlamak istersin nasıl sevilmediğini

İşte öyleyim bu aralar sevdiğim
İçimde kopan fırtınaları bilen bir ben
Aklımdan geçen intiharları bilmeyen bir sen...

Fakat ölmeye bile mecalsizim
Beynimdeki arapsaçına dönmüş düşüncelerde kaybolmamaya çalışıyorum
Her ne olursa olsun inandığım o üç harfli tek kelimeye olan umudumu yitirmemek istiyorum
Adı Aşk olan bu duyguyu birkaç kötü anı yüzünden unutmayı istemiyorum..
Biliyorum ki yarınlar bir umuttur
Hayallerin insanı ayakta tutan tek şey olduğunu biliyorum
Ve ben bu yüzden bir Papatya'yı seviyorum...