Bu bir hikaye değil.
Binbir türlü düşüncenin arasından sıyrılmayı başarabilmiş kelimeler sadece.Kendimi rahatlatmak için bulunan bir çözüm.O kadar zorlanıyorum ki yazarken.Belki bir günlük gibi. Bazen insanlar günlüğümü okusun isterim.Ki kalbimi anlayabilsin.Ama bazende biri okuyacak diye o kadar korkarım ki..Beni anlamaz ,yazdıklarımı hissedemez diye.Bunu buraya yazıyorum çünkü,sorunların paylaştıkça çözüldüğünü ,hisleri paylaştıkça yükün hafiflediğini öğrendim.Benim fark edemediğim şeyleri bana göstericek insanlar olabilir.
Belki okursunuz , belki okumazsınız.
Dediğim gibi bir anlamda günlük , bu yazılar hep burada bekliyor olucak.
Belki bir gün biri hisseder diye.
Yazdığım yazıları kurgulamak isteddim okunabilir düzgün bir hikayeye çevirmek.Ama beceremedim.Kafam o kadar karışık ki toparlayamadım.Bende böyle yazmaya karar verdim..
