Galiba sene 2008

8 0 0
                                    

Az kisinin bildigi yasanmis cok seyim var benimde.Eskilerde kalan ama unutulmamis.Simdikiduvarlarimi ören.Kollarimdan bileklerime atesi hissetmeme sebep olan karanlikta korkudan hickira hickira ağlatan.Birde kendimden kucuklerle sevgili olmamamin sebebi.Falan filan.
Eski karmasa ve mide bulandirici gucsuzluk sahneleri gozumun onune gelirken yaptigim tek sey gülmek.Galiba sinirden.Hayir diyorum eskisi gibi olma ne olursun.Bu kadar güçsüz olma.
Disarida hava harika.
Yarinin mutsuzlugunu dusunmeden bugunu yasamam gerek.
Bende yaziyorum.
Uc kisilik hazirlanmis sofrada sicak duman cikan ekmek ve cayla tek basima kahvalti ediyorum.
Biri masayi terk etmis.Benim sucum mu degil mi bilmiyorum evde degildim o sira.(Galiba degil)
Bir digeri yanima etrafa ve bosluga bakiyor.O zamanlardaki gibi.Nasil bu hala geldik diye dusunuyor galiba.
Yine.
Bende biberlerim yumurtam citir ekmegim sicak cayim mavi gokyuzum sandalyemin altindaki köpegim watsapp daki arkadas grubum beynimdeki dusuncelerim ellerimde telefonum.Oturuyorum.Hem yiyorum hem yazıyorum.Garip bir sükunet var bu iste.Hic bir sey yokmus gibi yiyorum.Yaziyorum.
Bazen gerçekten duygusuzmus gibi hissediyorum.
Vucudumu uyandirmaya calisiyorum.Tek basima ayaklarimin ustunde durmam lazim.Bilipte uygulamamak cok boktan.
Bir de son soz eklemek istiyorum.

Gucsuz bakislardan
aci dolu yuzden
Ezilmisligine anlam vermeye calisan ifadeden
Boga gibi alinan nefesten

Güçsüzlükten
Ve hepsi suclu olmasa bile
Ağlayan erkeklerden

Nefret Ediyorum.

Bencilce belki ama eğer benim yanimda yer alicaksan ayakta kalmak zorundasin.Tökezleyince ben seni tutarim.Ama her daim seni ayağa kalkman icin zorlayamam.

Tek isik koridorda yanarken karanliktan korkan ben senin portakal suyuna içki karıştırip ayni sarkiyi belki 50. Defa dinleyip elinde pecetelerle yere bakip aglamani izledim.Salonun yaninda yanan lamba tek isik kaynagiyla ben korkumdan odama gidemiyordum.Niye gidemiyordum ki? Aptallik bendeymis kucukken.Yuzundeki kucuk peceteleri gormekten nefret ediyordum.Hala da ediyorum.
Güçsüz kalmandan ve dahada kendini ezmenden nefret ediyorum.

Düşünce Günlükleri(Duygular)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin