Orion (REVISING P.S DON'T READ)

6- Unspoken feelings

Nakabalik na kami ni Sehun sa school, actually hindi maipaliwanang ang kasiyahan sa mukha ni Sehun. "I still can't belive this, i am really thankful Fem. I'm right i'm so lucky that you're my friend" sabi nya habang manghang mangha parin. Naglalakad kami ngayon papaunta sa drom building ng makita namin si Luhan.

"Where did you go?" seryosong seryoso ang pananalita nya. Anong meron dito.

"Luhan you won't believe this yo-" 

"I'm asking you where the heck did you go!?" nagulat ako sa pananalita ni Luhan, parang hindi sya yung Luhan na nakilala ko, ibang iba sya dun. Sinigawan nya kami, at nanlilisik ang mga mata nya sa galit. 

"Home" simpleng sabi ni Sehun. Samantalang ako parang na-freeze sa kinakatayuan ko.

"With her?" sabay tingin sakin ni Luhan. Ano bang meron bakit ba bigla bigla na lang syang nagagalit?

"Y-yes" mahinang sagot ni Sehun, ano bang meron?

"Mauna na ako Fem, let just see each other later, thanks again" bulong ni Sehun at tska umuna na. Sumunod si Sehun kay Luhan na parang batang kapatid. Anong nangyayari kay Luhan? Bakit sya nagalit?

Gabi na pero halos hindi parin ako makaget over sa mga pangyayari kanina. Nasa kwarto ako ngayon at nakahiga lang. Hindi ako mapakali, pano kung galit sakin si Luhan? Sa pagsama ko kay Sehun?

Quarter to seven na kaya't bumaba na ako para kumain ng dinner. 

Hindi ko nakita si Sehun sa cafeteria kanina, papasok na ako ngayon sa building ng makasalubong ko si Luhan. 

"Fem" tawag nya sakin. Agad bumilis ang heartbeat ko, hindi ko masundan kaya nahihirapan akong huminga. 

"L-luhan" tawag ko sa kanya.

"Why are you with Sehun earlier? Do you know kung anong meron kay Sehun?" tanong nya. Grabe kinakabahan talaga ako, pano kung ang isang simpleng sagot ko ay magdulot ng pagkamuhi sa akin ni Luhan?

"O-oo. Tungkol sa engagement ni Sehun at Alice" sagot ko. Hindi ako makatingin ng deretso kay Luhan, feeling ko anytime pwede nya akong kainin.

"Did you meet his family?" tanong ulit ni Luhan, tumango lang ako sa kanya.

"Do you know his family?" tanong ulit ni Luhan, this time umiling ako, grabe bakit ganito? Feeling ko pinapatay na ako ni Luhan sa isipan nya?

"Well then you don't know his family, then why did you come up on going with him? Don't you know? Because of what you did, they're going to punish him again!" sigaw nya. Nag startle agad ako. Naiiyak ako, pero kailangan kong pigilan, hindi dapat ako ma-guilty. Sas totoo lang hindi naman ako ang sumira ng engagement nila eh, si Alice talaga. Kumbaga naging birdge lang ako para magtapat sya.

Hindi ako sumagot at nananahimik lang ako dito ngayon.

"Simula bata kami, magkasama na kami ni Sehun, my parents died since i was 7 years old. His parents took the responsibilities on taking care of me, mas matanda ako kay Sehun, kaya bata pa lang kami i'm always his older brother who's protecting him, pero kapag parents na nya ang nananakit sa kanya wala akong magawa, i'm scared, kasi alam kong hindi ko sila kayang labanan, when they're punishing Sehun, lagi lang akong nasa isang corner at tinatakpan ang mga mata at tenga ko. I don't want to see Sehun being punish" napatingin ako sa kanya, sasabog na ang mata ko, as in ganyan yung naging buhay nila ni Sehun? Tama nga kahit gaano ka kayaman, nakakaramdam ka parin ng mga sakit, physical at emotional.

"Lu-luhan" hindi ko alam ang sasabihin ko. Nawawala na ako sa sarili ko nadala ako sa mga binitiwang salita ni Luhan, kaya't kusang lumakad ang mga paa ko papunta sa kanya, at bigla ko na lang syang niyakap. Hindi ako makabitaw, ito yung sinasabi ng utak ko at puso ko, feeling ko kailangan kong pagaanin ang loob ngayon ni Luhan.