My Brothers Best Friend

Chapter 6

Chapter 6 - In The Basurahan With Ashton

Iya

Isang buwan nang nakalipas at si Leo nakakulong na. Nagpapasalamat ako na nakulong na siya dahil kung hindi, baka gawin na naman niya ang gusto niyang gawin sa 'kin at baka mabuntis pa niya ako.

Pregnant and dumped.

Ngayon, nasa English class ako habang kinakain ng dulong takip ng ballpen ko not caring sa mga sinasabi ni Mr. Hernandez.

"Iya?"

"Iya?"

"Miss Marquez?!" Sigaw ni Mr. Hernandez who snapped me back to reality. Tumingin ako sa kanya with my eyes wide.

"S-Sir? Sorry po." Paumanhin ko at nag sigh ito. "Alam namin na may nangyari sa 'yo but you have to listen." Sambit nito na naiirita at ito ay ikinaiyak ko.

Mali siya. Maling-mali. Kung siya lang ang nasa paa ko ngayon, malalaman niya kung ano yung nafi-feel ko. Bwesit na guro.

Hindi ako nag hesitate na tumayo at sumagot, "For your information, Mr. Henandez. Hindi niyo po alam kung ano ang nangyari sa 'kin. Nalaman niyo lang kung ano talaga ang nangyari and you have no right to talk to me like that. Guro ka lang at kami ang nagmamay-ari ng paaralan na ito at alam kong hindi mo pa alam..." I trailed off naikinalaki ng mata ng guro at ikinagulat ng ibang kaklase ko. "So sir, if you don't want to get fired, shut up ka nalang. Dahil kung hindi, I won't be hesitant to tell my dad na ipatanggal ka kahit na bago ka lang." Sagot ko then grabbed my bag and went outside to sit on the bleachers.

Ashton

Kakaalis ko lang sa classroom ko kasi naiihi ako. Naiihi pero may dalang bag.

Ano? Safety first no. Baka may gustong mag steal ng kayamanan ko dito sa bag ko. At, ayoko no'n.

Habang naglalakad ako na nagsisipol sa daan, napahinto ako nang may nasilayan akong babae sa gilid ng mga mata ko na naka upo sa isang bleacher.

Napahinto ako sa pagsipol at lumingon sa kanya. Napansin ko na si Iya ito kaya hindi nako nag hesitate na lapitan siya.

Umupo ako sa gilid niya and napansin kong umiiyak ito. May papel kasi na naka latag sa kanyang lap tapos basang-basa ito so, ayon. Umiiyak talaga.

"Iya? Okay ka lang?" Tanong ko. Medyo nagulat ito dahil sa pagsulpot ko. Pinunasan nito ang kanyang mga luha at lumingon sa akin at hinampas ang kanyang libro sa aking braso na ikinaungol ko.

"Ba't mo ba tinakot?! Bwesit." Sambit nito at tumingin sa malayo. "Bawal mag sabi ng masamang salita." Pagpapa remind ko sa kanya. "Yeah, yeah. Whatever." Sagot nito na medyo namumula ang mga pisngi.

Cute.
Not.
Cute kaya.
Hindi.
aminin mo na kasi na cute siya.
Baliw. Oo na.
Okay.
Shut up kana lang dyan.

Hindi ko napansin na tumitingin na pala si Iya sa akin with a confused face.

"Ano bang tinititig mo sa akin? May dumi ba sa mukha ko?" Tanong niya. "Huh? Wala. Wala." Dali-dali kong sagot sa kanya. "E, ba't kaba nakatitig sa akin ng ganyan?" Tanong naman nito. Hihimasin ko na sana ang pisngi niya pero hinawakan niya ito.

"Uh, uh, uh. Hands to yourself, mister." Sabi niya at hindi niya maiwasang ngumiti habang hinahawakan ang aking kamay. We sat there staring at each other habang hinahawakan niya pa rin ang kamay ko.

Napansin niyang nakita niya ito at binitawan agad ang kamay ko then I smirked, "Oops. You should too. Hands to yourself, miss." Sabi ko habang tumitingin sa kanya na natatawa naman ito at pumupula ang mga pisngi.

"Nako, nako. Tumahimik ka dyan." Sagot nito na ina-avoid at tingin ko sa kanya. "Ina-avoid mo ba ako?" Tanong ko sa kanya kunwari dumbfounded. Lumingon ito sa akin at napansin ko ang namumulang pisngi nito.

"Huh? Hindi ah." Sabi nito at nanlaki ang mga mata nito nang may tiningnan sa likuran ko. "Ano?" Tanong ko. Itinuro niya ito sa aking likod at, "Si Mr. Reyes!" Sigaw nito na may halon pagbulong. Lumingon ako at nakakitang may kinakausap ito pero hindi ko alam kung nakita niya ba kami kasi sa aming direksyon ang tingin niya.

"Run." Sabi ko kay Iya at tumakbo agad kami habang hawak-hawak ko ang kanyang kamay at narinig namin na sumigaw si Mr. Reyes, "Hoy! Saan kayo pupunta!" Sigaw nito. Lumingon ako at napansin na tumatakbo rin siya para habulin kami.

"Oh my gosh! Sana hindi nalang ako nag walk out sa class ni Mr. Hernandez! Kung hindi sana ako lumayas, may matutunan pa ako! Patay talaga ako nito kay kuya!" Sigaw ni Iya habang tumatakbo pa kami papalayo kay Mr. Reyes.

Malaki kasi yung feild namin so we have to run. May nakita kaming malaking basurahan. Lumingon ako sa likod ko at hindi ko nakita si Mr. Reyes pero naririnig namin ang mga sigaw niya.

"Tumago tayo dyan sa basurahan." Suggest ko sa kanya at lumingon ito sa akin, wide eyed. "Ano?! Nababaliw kana ba?! Ilang oras ko hinanap tung damit ko tapos ngayon, tatago tayo sa basurahan?! Ashton! Madudumihan tung damit ko!" Sigaw niya nang nasa harapan na namin ang malaking basurahan.

I sighed. Hinubad ko ang aking jacket at ibinigay sa kanya. "Yan, gamitin ko yan. Para hindi madumihan yang shirt mo." Sabi ko at agad naman itong kinuha at sinuot. "Sa-salamat." Sagot nito at binuksan na namin ang takip ng basurahan.

"Ang baho." Angal pa nito na tinatakipan ang kanyang ilong. Napansin kong medyo malapit-lapit na si Mr. Reyes kaya minadalian ko ang pagpasok sa basurahan at isinara agad ang takip nito.

"Ang dilim. Sobrang init pa." Angal na naman nito. Haysss. "Huwag kana nga lang mag-ingay dyan. Baka malaman pa ni Mr. Reyes na nandito tayo." I whispered kahit na hindi ko sa nakikita. "Sa'n kaba?" Tanong nito. "Nandito lang ako. Huwag kang mag-alala." Sagot ko.

Bigla kaming tumahimik nang narinig namin ang boses ni Mr. Reyes.

"Na sa'n na ba yung mga batang 'yon?" Na iiritang sabi ni Mr. Reyes na ikinatawa ko na agad ko namang itinakpan ang bibig ko. "Ashton! Ba't kaba tumawa?!" Whisper ni Iya na may galit sa kanyang tono. "Sorry! Hindi ko sinasadya!" Sagot ko. "Oo na! Tumahimik kana dyan!" Sagot naman nito.

"Bwesit! Natakasan na naman ako!" Sabi ni Mr. Reyes na nagagalit at napi-picture out ko na sina-stomp na nito ang kanyang paa.

So, ayon. We're in the basuharan waiting for Mr. Reyes to go away.