İstiladaki Ölümsüz

19. Gün

Büyük binada pek bir şey yokmuş. Odaların hepsini dolaştım fakat hiçbir şey bulamadım. Ne yapmam gerekli. Binanın odalarından birine girdim. Duvarın sıvaları dökülmüştü ve bazı yerler kırılmıştı ama iyi durumdaydı. Duvara sırtımı dayayıp düşünmeye başladım. Bu anahtar nerede olabilir? Düşün, düşün, düşün... Bir dakika. Ben - ben o içinde devreler olan anahtar deliğini bir yerden hatırlıyorum. BENİM EVİM! Orda - orda olduğuna eminim. Ayağa kalktım ve evine doğru koşmaya başladım. Hava kararıyordu. Umrumda değil. Eve varmalıyım. Anahtarın yerini biliyorum. Nerde olduğuna eminim. Eve varmama daha çok var ama şu anki stresimle vampir hızımın 2 katı daha hızlı koştuğum için varmam kolay olucak. Evin kapısını hızlıca ama ses çıkarmadan açıp içeri girdim. Hemen bodrum katına koştum. Elime gelen ilk koliyi aramaya başladım. Yoktu! Başka bir koliye yöneldim. Burda da yok! Diğer koliyi kapıp aramaya başladım. İşet burda! Anahtarı kolinin dibinden çıkarıp elime aldım. Bu olduğuna emindim. Şimdi tekrar kapsüle gitmeliydim. Evden çıkıp kapıyı kapadım. Koşmaya başladım. Ben size anlatmayı unuttum. Bu anahtarın nasıl orada olduğunu. Ben uzun zaman önce bu eve taşındığımda o anahtarı evin dışındaki küçük bahçemde buldum. Oraya nasıl geldiği hakkında hiç bir fikrim yoktu. Anahtarı belki lazım olur diye odamdaki rafa koymuştum. Sonrasında hiç kullanmadığım için onu bir kolinin içine koyup bodruma indirdim. İşlevini ve nereyi açtığını bilmiyordum. Şu ana kadar. O kapsülün anahtarı olduğunu düşünüyorum. Kapsüle verdığımda çantamı açıp kartı çıkardım. Kapsüldeki çöküğü bulup oraya yerleştirdim. Kapsülün kapağı açıldı. İçeriye dalıp yerdeki kapağı ve anahtar deliğini buldum. Elimdeki anahtarı deliğe yerleştirdim. Deliğe girdi ama bu kapıyı açabileceği anlamına gelmiyor. Derin bir nefes aldım ve anahtarı çevirdim.