YAŞAM SAVAŞI:DOĞA İLE MÜCADELE

🍁Bölüm 2🍁 -YENİ HAYATA ALIŞMA-

(  3 Gün Sonra) Daniel'in Ağzından;

Bugün sığınakta üçüncü günümüz herkes sanki normal hayatındaymış gibi yaşamaya devam ediyor ve ben buna sinir oluyorum.Spor salonuna gittim burası çok büyük bir yer değil 1 mekik aleti, minik bir dambıl seti,egzersiz topu ve elektrik üretmek için bir bisiklet. Buraya bir yararım olsun diye bisiklete bindim ve pedalları çevirmeye başladım. Bu bisiklet her bir  tur için sığınakta elektrik depolanmasını sağlıyor bu elektrik özellikle laboratuvardaki çalışmalar için çok gerekli oluyor.Ben bisiklette oyalanırken bir kız içeriye girdi. "Selam" dedi bende aynı şekilde karşılık verdim belki burada bir arkadaşım olur diye konuşmaya başladım "Ben Daniel" Kız "Ben de Nora tanıştığıma memnun oldum." Dedi.Ben "Dışarıda olup bitenler hakkında bir fikrin var mı? Burada hiç bir şey olamamış gibi hayata devam etmek canımı sıkıyor." Nora iç çekerek "Keşke olsa ama benim aklıma en azında biraz bilgi edinmek için bir yol geliyor." Heyecanlanarak "Neymiş o yol?" Nora "Her akşam herkes uyuduktan sonra Senin ve benim babam gibi diğer bilim adamları laboratuvar da çalışma yapıyor.Dün babamın dosyasında bir not gördüm şöyle yazıyordu 'Dışarıya ait kamera kayıtları gözden geçirilecek' yani bu demek oluyor ki bu akşam dışarıda bulunan kameralardan dünyanın ne halde olduğunu izleyecekler" O an kafamda bir şimşek çaktı ve "Anladım, bizde herhangi bir yolla oraya girebilirsek dışarıda ne olduğunu öğrenebiliriz" Nora, evet anlamında kafasını salladı ve "Ama nasıl  gireceğimizi bilmiyorum." Dedi o an aklıma gelen şeyi direk söyledim. "Ben biliyorum her laboratuvar çalışanının yedek bir kartı var. Babamda gördüm eğer onu alabilirsek girebiliriz" Nora ''Peki o zaman herkes yattıktan sonra laboratuvara giden koridorda beni bekle yalnız biraz erken gel babanın kartını getirmeyi de unutma'' dedi ve odasına gitti.

(Gece 11.00) Nora'nın Ağzından;

Sara odadan çıktığımı fark etmesin diye yatağımı kıyafetlerle doldurup örtüyü üstüne örttüm ve sessizce odadan çıkıp hızlı adımlarla buluşma yerine ilerledim , gittiğimde Daniel orada bekliyordu. Ben ''Merhaba Dan...'' lafımı bitirmeden hızla beni kolumdan çekip koridordaki masanın altına girdirdi, ne oluyor diye sormama gerek kalmadan adım sesleri geldi ve hemen sonra sığınakta olan bütün bilim adamları yanımızdan geçip laboratuvara girdi. Daniel ''Hadi hemen girelim'' dedi ve masanın altından çıktı bende onu takip ettim. Daniel kartı okuttu ve kapı açıldı hemen koltukların  birisinin arkasına saklandık ve dinlemeye başladık.

Daniel'in Ağzından;

Babam konuşmaya başladı. Ateş '' Arkadaşlar bu virüs gittikçe kötüleşmeye başlıyor.3 gün içerisinde dünya insan nüfusunun %49 'u yok oldu. Dünyada ki diğer sığınaklardaki bilim adamlarıyla görüşme içerisindeyiz ama hala virüsün etkisini kaldıracak bir panzehir bulunamadı.Bugün burada sığınağın yukarısında yani yeryüzünde neler olduğunu izleyeceğiz.'' dedi ve elindeki kumandanın düğmesine bastı duvara yansıyan görüntüde harabeler içinde evlerden başka hiç bir şey yoktu bir an 'bu kadar mı yani ' diye düşündüm.Tam o sırada bir çığlık koptu bende Nora da görüntüye daha çok odaklandık.Bu çok korkunç bir şeydi.Bir iki insan bir şeylerden  kaçıyordu bu şey bir grup köpeğe benziyordu yani köpekten farkı gözlerinin içi çürümüş ve vücutlarının bazı yerlerinde kocaman siyak delik vardı.Tam köpeklerden kaçmışlardı ki bir sarmaşık resmen insanları tuttu ve kaçmalarına izin vermedi köpeklerde anında ısırmaya daha doğrusu canlı canlı insanları yemeye başladı.Bir tane adam sarmaşıktan kurtuldu ve ve kaçmaya başladı ama bir şey oldu ve adam durdu ve kusmaya başladı bu kustuğu şey kanla karışmış siyah bir şeydi.Görüntü bir an durdu ve sırtımda bir el hissettim bir adam ''Burada iki kişi var '' diye bağırdı o an Nora ile ne yapacağımızı şaşırdık...

Babam ''Buraya gelmemeniz gerek şuan buranın en önemli kuralını çiğnediniz!'' Ben ''Nasıl yani şuan suçlu biz miyiz bunu diğerlerine ve bize göstermeniz gerekirdi.Ne düşünüyordunuz 'buradaki diğer salaklara hiç bir şey anlatmalıyız onlarda hiç bir şey merak etmeden burada yaşamlarını sürdürürler.Bir zeki siz misiniz?'' Babam ''İlk önce ses tonunu alçalt ikinci olarak da dışarıda yaşanan olayları buradakilere anlatsak ne olur biliyor musun? Herkes telaşlanır ve yukarıda kalan yakınlarına yardım etmek için sığınaktan çıkmaya çalışır ve bu karmaşıklıkta yer altı sığınağımıza virüs girebilir'' Nora ''Beni dinleyin siz ne sebep sunarsanız sunun ben buradaki insanları aptal yerine koymanıza izin vermeyeceğim ve her şeyi diğerlerine anlatacağım'' Nora cümlesini bitirmiş kapıdan çıkıyordu ki 'PAT' bir silah sesi...