Roanne's POV :
"Will you stop! Fooling around?, and dont touch my personal things." galit nyang sabi sakin.
"Sor-ry, gusto kolang sana humiram sayo nang damit kasi kanin-a pako giniginaw eh, medyo basa kasi yung unifo-rm ko." kinakabahan kong sabi sakanya habang nakatingin sa baba.
"Do not you know? I strictly forbid entering my room without my permission!." naiinis nyang sabi sa akin.
"Sorry" at nagmadali akong umalis sa kwartong iyon.
Kaya naman hindi nako
nag abala pang tingnan sya
at umalis nalang doon,
dahil hindi ko kayang
makipagtalo kay jk dahil mas nasasaktan ako sa mga
sinasabi nya at nakakatakot
syang magalit. Pero maya
maya lang nakarinig naman
ako nang isang pagkatok mula
sa pintuan at dali dali itong
binuksan. Tuwang tuwa
naman ako dahil si jk pala iyon.
"tss.. Stop smiling. Follow me." ma awtoridad na sabi niya. kaya sumunod naman ako sakanya.
Nakita kong may kinuha syang hoodie jaclet at ibinigay yun sakin.
"Thankyou" nakangiti pero nahihiya ko pading sabi sa kanya.
"You can use my shower room" seryosong sabi nya.
Wala kasing Cr yung room
ko kanina na ipinahiram sakin
ni jk eh. Teka ngayon kolang na pansin na kakagaling nya lang
pala sa cr kaya walang nasagot
kanina ohh shemay! Napaka
gwapo nyang nilalang medyo
basa pa yung buhok nya at may
towel sa leeg na naka sabit.
" Sige salamat" sabi ko at pumasok na sa cr.
Pag pasok ko sa cr ay hindi
ko alam kung pang ilang
pagkakataon nanaman ako namangha, dahil napaka
lawak nang shower room nya. kumpleto lahat sa gamit
iniimagine ko yung towel
ditong nagamit na nya, at
yung toothbrush nya kyaaaa!!!.
Kaya naman ginamit ko
yung shower gel ni jk
omayyygashh!! Amoy jk nako!!
Nang maisuot ko naman
yung pinahiram nyang hoodie,
the sleeves are longer than
my arms and its a litte bit kind'a short to me. But its okay kasi
hoodie lang naman sya eh at
may sicling naman akong pangilalim, .Tiningnan ko ang
sarili ko sa malaking salamin
nang cr. Dikaya ang sagwa
naman nang itsura ko dito
pero parang medyo maikli
kasi sakin or dilang siguro
ako sanay na mag suot nang
above the knee. Peri as in
O.M.G!. Amoy jk nako ang
bango bango niyakap kopa
ito nang niyakap pero maya
maya, lumabas nadin ako. no
choice aarte pa ba ako eh ako nangangailangan tsaka
okay lang naman feeling
ko tuloy nakayakap sakin si jk.
-----------------------------------------------------
JK's POV :
I was surprised when I
saw her earlier, looking at
my picture and shane.
yes my old girlfriend shane.
her eyes were in pain
while looking at the picture.
but I was more surprised when
she dropped the picture and
broke it. I was angry,
but I was forced to calm
down to reduce my feelings
of anger. because I do not
want to break my day but I
can not really endure her
behavior. so I was completely
filled, and i know she was
afraid of my actions and my
words. so she went away
suddenly and hurt.
After a while,
I was sitting in my bed and
was busy with my laptop
when I heard a sound from
a door, so I looked at it and saw roanne busy with her hair,
and wearing my clothes.
my clothes are a bit short, so it reaches up to her thigh, so
because of shes wearing,
it shows and reavel her smooth
skin. Suddenly I was
mesmerized by her hidden beauty.
Wait? what am I saying? ah shit It's not really good. You have to stop thinking about that worthless woman, because it's just a mess in your life.
----------------------------------------------------
Roanne's POV :
Abala ako sa pag pupunas
nang buhok ko nang makita
ko si jk na nakatingin sakin
na para bang gulat na gulat,
pero umiwas din agad sya
nang tingin at binalik ang
atensyon sa ginagawa nya.
Ano kayang problema?
Akala nya siguro multo ako
ganon ba? o dikaya naman
dahil sa suot ko? Nasasagwaan
kaya sya? Hayss hayaan mo nanga.
"A-hmm.. Jk salamat nga pala sa pagpagamit mo sa akin nang damit at nang shower" naiilang na sabi ko sa kanya.
"All right, you can go. and do not bother me anymore. Because im a serious person." seryosong sabi nya habang nakatuon ang atensyon sa ginagawa.
Ano bayan. Dimanlang ako tinapunan nang tingin tsss.. Bahala nanga sya. At lumabas na.
***
Nang makapasok ako sa kwarto ay sakto namang naabutan kong tumutunog ang phone ko at may tumatawag.
"Hello?"
"Hello? Baby?. Nasan kana? Kanina pako tumatawag sayo bat ngayon molang sinagot? Okay kalang ba ? Nag aalala na kami nang daddy at kuya mo sayo"
"Mommy! Okay lang po ako, nandito po ako ngayon sa bahay nang schoolmate ko tinulungan nya po ako kasi po hindi ko ma contact si manong jojo kanina"
"Ganun ba baby? Mabuti naman kung ganon. Im sorry, Hindi ko alam ang gagawin ko pag may nangyaring masama sa baby ko" nag aalalang sabi nang mommy ko.
"Mom its okay huh' its not your fault besides okay nanaman ako dito wag na po kayong mag alala huh im hundred percent okay" pampalakas loob na sabi ko kay mommy.
Sa totoo lang kasalanan ko naman talaga kasi hindi ako nakinig sa prof. namin kanina.
"Okay i understand, mag iingat ka dyan ha baby ko, namimiss na kita"
"Mommy malaki na po ako, kaya ko napo ang sarili ko kaya magiingat naman po ako tsaka lagi naman po akong nagiingat."
"Okay, if that's the case ill hang up now bye iloveyou take care"
"Okay, iloveyoutoo bye." tapos pinatay na ni mom.
Ang mommy ko na ata
ang pinaka mabait at
mapagmahal na mommy
sa buong mundo, bukod sa pagmamahal at pagiging
mabait nya mahal na mahal
nya din ang daddy ko. Si daddy naman ay ganun din kaya
hindi na ako nag tataka
kung bakit hanggang ngayon
parang bata parin ang
turing nila sakin at kay kuya
yes may kuya ako. Si kuya
Rojan o Rojanne saldivar,
he's 26 years old wala sya
dito nasa states sya at dun
sya nag stay dahil nadin sa
bussiness namin dahil sya
ang katulong ni daddy para mapangalagaan nang
ayos ang negosyo namin.
Miss na miss kona si kuya
sobrang close kasi namin lahat
nang nang aaway sakin nung
elem palang kami ay
pinagtatanggol niya ko
kaya naman napaka swerte
ko dahil kapiling ko ang
pamilya ko at kumpleto kami.
I love them very much and they are the only ones completing me and each day in my life. of course, jk is my third beloved man in my life besides my dad and brother.
Because without them we are not in the world we live. and where is the point of our life now.
At maya maya hindi kona namalayan na katulog na pala ako.
---------------------------------------------------
Succes!!❤ thanks po sa mga mababait na authors iloveyou all❤
Watch out for the next chapter.❤
YOU ARE READING
"The True Happiness"
Teen Fiction- Gwapo - Matalino - Mayaman - Cold guy - Hottie - Masungit - Snobber Johnking Smithens isang binatang kinukulong ang sarili sa masakit na nakaraan. Para sa kanya wala ang salitang kasiyahan dahil simula nang mabawasan ang kanyang mga minamahal ay p...
