One Hundred Days Plus One With A Ghost!

Chapter 14 : Canceled

LARA

"Mark. May na alala lang ako tungkol dun sa Lalake.." Sabi ko at kumain ng cheetos..

As always nasa study table ko parin sya.

"Ano naman yun? Bilisan mo Jaan! Maghahanap parin tayo.." Sabi nya at inirapan ako..bakla?

"Wait!!! Yung sabi ko. Am sure na kunan lahat ng mga pangyayari via CCTV.. Thinking 'bout it. We'll catch him.." Sabi ko at inubos na ang cheetos.

'Di nya ako pinansin. Sa halip ay inirapan nya lang ako. Ano daw? Bakla ba to!?

"Mark!!!" Sigaw dahilan ng pagkagulat nya .

"Ah! Ugh! Ano!!?" Sigaw nya. Ang cute nya.hahaha naka pout kasi.

"Ano bang problema? May problema ba?" Tanong ko at pumunta sa sofa na malapit lang sa study table ko..

"Walang problema.. Hinihintay lang kitang matapos kumain, dahil only 76 days left. " Sabi nya at tumingin ng diritso sakin..

Ano bang trip nito?

"Ah, OK. Well! Tara, Wait mo'ko magbibihis lang si ako" tumayo na'ko at pumunta sa Kwarto.

__-__

Nandito kami ngayun sa kotse namin.

"Ah, Lar?" Mahinang tanong nya..

Kinuha ko phone ko na parang may tumawag at inilapit into s tenga ko..

"Ohh?" Tanong ko at tinignan si Mark.. Sinenyasan ko sya na 'ano expression ' mukang na gets nya naman..

"Ano kasi, midyo. Sumasakit ang dibdib ko. Kanina pa to eh, Hindi ko Alam kung bakit" sabi nya at hinimas himas ang dibdib nya..

"Ano?" Sabi ko. Naka takip paren sakin ang phone. Kunware may ka tawag, para naman Hindi nanaman maabala si manong..

"Ang sabi ko yung dibdib ko" Mahinahon nyang sabi..

"Ano bang kinain mo?" Sabi ko. Tumingin ako sa itaas.. Ano ba young sinabi ko? 'Kinain'.. Natawa ako dun..

"Tsk! Kumakain ba ang mga multo?" Supladong sabi nya sakin. "Pero siryuso. Ang sakit talaga" sabi nya at hinagod pa ng madiin ang dibdib nya..

Kumunot ang noo nya.. Dun ko napagtanto na totoo nga..

"Ano bang nangyayari?" Tanong ko..

"Ughhhhhh!!!" Sigaw nya..

Ugh! Ano yun? Yung... Yung sigaw nya.. Nakakatakot..:( parang nag echo.. Nahilo ako.. Unti unting nag bu-blur ang piningin ko..

"M-mark... M.. Manong!" Sabi ko. Pero ang hina. Hindi magawang sumigaw..
Hinagod ko ang noo ko. Tsaka unti unti na akong nawalan ng Malay..

.............

Nagising ako sa isang.. Hospital.. Oo, nandito ako ngayun..
Bumangon na ako. Tumingin tingin sa iba't ibang bahagi ng room.

Sa harap ko. Makikita ang apat na doctor..
At isang batang umiiyak sa labas..

"Mama!!!" Sigaw nito, hbang umiiyak..

"Doc, need pumper doc." Sabi ng doctora..

"Nasan ba ako?"

Nakita ko.. Isang babaeng nasa 30's pa siguro ang nakahiga at ang syang minomonitor ng mga doctor.. Their rushing! Idk what's happening or what's going on.. My brain is empty..

"Mama!!!" Sigaw ulit ng bata. Pilit nya itong binubuksan ang naka lock pintuan..
Naawa ako sakanya..

"Doc!!!" Sigaw ng babaeng nag pa-pump sa pasyente..

Namumutla na ang babaeng pasyente..

Hanggang sa humilom na ang lahat.
Ang ibang doctor ay nag buntong hininga..

"I'm sorry, but. We did our very best to save her life. Time of death, 6:31 PM...."

PM
PM
PM
PM...

nag sink in saakin ang PM nayun..
Iminulat ko ang mga mata ko..

Nandito ako sa ospital.. Sa gilid ko nandoon si Manong, Si Mark, Naman ay nasa gilid ng higaan umuupo sya.. Nagulat ako ng bumukas ang pintuan ng madiin.. Si bes!

"Lara!!! Anong nangyari sayo!?"

"Bes" ikli Kong sabi habang papalapit sya saakin.

"Nahilo kadaw? Bakit?" Sabi nya at umupo sa gilid ko

Tumingin ako Kay Mark ngayun, Hindi nya ako maitignan nv diritso.. Baja sinisisi nya ang lahat ng mga nangyayari..

"Bes? May tinitignan ka?" Tanong, at agad akong bumalik s wisyo nung hinawakan ni Bes ang kamay ko..

"W-wala.. OK na ako. Nahilo lang talaga"