Marrying Mr. Gay

Chapter 1

A/N: Warning! Grammatical errors and typo ahead! Ito ay produkto lamang ng aking imahinasyon. Seducing My Gay Boyfriend ang naging inspiration ko sa story'ng ito. Thank you justchin!

Andrea's POV

"Good morning ma'am! May nagpapabigay po!" sabi ni Myra, ang secretary ko, habang ibinigay sa akin ang mga bulaklak at chocolates.

"Itapon mo," I replied. Kunot-noo niya akong tiningnan.

"M-ma'am?" she asked.

"I said, throw them away," I answered.

"Pero ma'am, sayang naman itong Almonds galing pa ito sa Japan," she said while pouting.

"Alam ko naman na galing yan sa mga manliligaw ko, and you know how much I despise them. Sayo na lang yan," I said at tuluyan ng pumasok sa aking office.

Lagi na lang ganito araw-araw. My suitors would always give me chocolates and flowers. And I hate them for doing that. They annoy me. Alam naman nilang ayaw ko sa kanila, bakit pa nila ipagpipilitan ang sarili nila sa akin.

"Myra!" I said at pumasok naman kaagad sa aking office ang aking secretary.

"Yes ma'am?" Tanong niya.

"I need the list of the products and their prices na kailangan nating i-export next week." I said. Tumango naman siya at lumabas ng office.

I am the CEO of our company, Guirero Fashions and Products Company. Sa mura kong edad, ibinigay na sa akin ang company. I'm just 25, ngunit dahil sa akin, nakapag-export na kami ng mga produkto.

Bumalik kaagad ang aking sekretarya at ibinigay sa akin ang isang folder.

"Narito na po ma'am." She said while handling me the folder.

"Good." I said at binuksan iyon. Hindi ko na napansin na lumabas na pala ang aking sekretarya.

I was so busy habang binabasa ang mga files nang biglang binuksan ni Myra ang pinto. Napatingin ako sa kaniya at sinamaan siya ng tingin.

"May bisita ka po." Sabi niya at mukhang kinikilig.

"Papasukin mo." I said and looked back at the papers. She nodded and opened the door widely.

Pumasok naman ang taong sinasabi niya. I looked up and met his gaze. Here he is again.

"Matt." Walang gana kong sabi.

Meet Matthew Sandoval. My annoying suitor. Lagi niya akong binibisita dito sa office na para bang boyfriend ko siya. Hindi niya nahahalata na ayoko sa kaniya.

"Hi babe! Kumusta?" He said and flashed me his killer smile showing his two dimples. Sabi nila, ito daw yung asset niya sa babae. Pero wala itong epekto sa akin.

"What do you want?" I asked. Yeah, I sounded rude. Makita ko lang ang mukha niya, nababadtrip na ako.

"You." Sabi niya at hinawakan ang kamay ko.

"Ano ba? Busy ako! Umalis ka na nga!" Sinigawan ko siya kaya nagulat siya sa reaksiyon ko.

"Woah! Easy babe. Kung gusto mong umalis ako, edi sige, aalis ako." He said. Tumango na lang ako. Yon ang gusto kong mangyari, ang umalis siya.

"Pero babalik pa rin ako." He said and smirked at me.

"Umalis ka na nga!" I shouted at him kaya napatawa na lamang siya.

I looked back at the papers. Bumalik ulit ako sa trabaho ko. Then again, pumasok ulit si Myra.

"Ma'am may bisita po." She said. Again, I nodded my head to let the visitor in. Pumasok naman agad ang isang lalaki.

I looked at him at para akong nakakita ng diyos na bumaba mula sa langit. Perpekto ang hugis ng kaniyang mukha, mahahaba ang kaniyang pilik-mata, matangos ang kaniyang ilong, basa ang kaniyang mamula-mulang labi at nakaka-hypnotise ang taglay niyang kagwapuhan at kakisigan.

"Miss, are you okay?" He snapped his fingers in front of me kaya bumalik naman kaagad ako sa katinuan. I swear, nakaka-inlove ang accent niya.

"Yes, so uhm, what's the purpose of your visit Mr?" I asked.

"Oh! I'm Jonathan Kennedy, from Kennedy Shipping and Transport." Sabi niya at inilahad ang kamay.

"Andrea Yvonne Guirero." I said at naghand shake kami. This is so true, ang lambot ng kamay niya. I smiled at him revealing my two dimples.

"Gosh! Sis, ang ganda mo pala talaga!" He said and I was shocked with the sudden change of his voice. Agad niya namang tinakpan ang bibig niya.

"B-bakla ka?" I asked.

"Sisteret, secret lang natin to ha. Ayoko kasing malaman ng parents ko, lagot ako." He said at nagpout. Ang cute niya po, promise! Gosh! Sayang ang kagwapuhan niya, kalahi ko rin pala.

"Ah, sige. So, back to the topic. Your company will transport the products of GFPC next week, right?" I said while looking at the papers.

"Yeah. Gosh sis! Nakakapagod talaga maging CEO ano? Marami ka pang dapat asikasuhin, tapos yung sales, kailangan mo pang icompute. Then kailangan mo pang mag-isip ng mga bagong products na papatok sa panlasa ng mga buyers. Gravity! Di ka ba napapagod?" Sunod-sunod niyang sabi.

Napanganga na lang ako dahil sa kadaldalan niya. Mas madaldal pa nga siya sa akin, eh.

"So kailan namin ipapadala sa company niyo ang products namin?" I asked.

"Sabi ni pudra, this Friday daw. Kailangan daw mas maaga kasi marami pang company ang nangangailangan ng transportation." He said.

"Is that all Mr. Kennedy?" I asked.

"Naku! Correction ha, it's Miss. At Jona na lang itawag mo sa akin." Sabi niya." Oh, sige, alis na ako. See you again Sisteret!"

He waved his hand and walked out of the office.

***

"Hello dad?" Sinagot ko ang phone. Kanina pa kasi ito ring ng ring eh.

"Andrea! Nasaan ka na?" My dad asked.

"Nasa memorial pa po." I said.

"Umuwi ka na, I told you that we have important matters to discuss." Dad commanded kaya naalala ko yung usapan namin. How stupid of me to forget that! Agad kong inilagay ang dala kong bulaklak katabi ng pangalang Phillip Bernardo.

Tumulo ang luha mula sa aking mata at ngumiti ng mapait. I miss him. I miss his embrace. I miss his smile. I miss every piece of him.

Agad kong pinahiran ang aking mga luha at pumunta na sa aking kotse. Binuhay ko ang makina at pinatakbo ito papunta sa bahay.

Sinalubong kaagad ako ni manong guard pagpasok ko sa gate. I parked the car in the garage at pumasok na sa bahay.

Dumiretso ako sa dining table. There were five persons there. Two of them are my mom and dad. The rest Hindi ko na kilala. Nakatalikod sila eh.

"The bride is here!" Masiglang bati ni mommy kaya agad namang kumunot-ang noo ko. Lumingon naman ang tatlong kasama nila kaya nakita ko sila.

"Jonathan?"

"Sisteret!" Bulong niya.