EX LOVERS WILL NEVER BE FRIENDS [ONGOING]

Chapter 1 - the start

Huvera's Point of View

"What? Ano pipiliin mo si Anna? Over me!?

" Sinabi ko naman sayo Samantha itali mo sa palda mo si Gael kung ayaw mo'ng maagaw siya sayo."

"Pwede ba! Tumigil na kayo, Samantha wala kami'ng ginagawang masama ni Anna!"

"Anak ng-- hindi naman toh gwapo ah!" Biglang sigaw ko sa kalagitnaan ng pinapanood ko'ng drama.

Hindi naman kase talaga gwapo ito'ng lalakeng pinag-aagawan ng dalawang babae, ayos sana kung gwapo ito'ng lalake eh ang kaso trying hard lang naman.

At ito namang mga babae eh mukhang timang na panay ang habol dito sa lalake'ng mukha namang na-tokhang ang itsura.

My ghad! Gigil nila yung bangs ko!

"Ang lolo mo oh! Tuwang- tuwa naman na pinag-aagawan. " Pagkausap ko ulit sa aking sarili dahil mukhang tanga yung lalake panay ang english wrong grammar naman.

"Huy! Masyado ka naman intense jan!" Sa sobrang tutok ko sa palabas ay di ko man lang napansin na nandito na pala si Czynna, tama nga siya halos maging iisa na yung kilay ko sa sobrang pagka-kunot.

"Palabas lang yan uy! Wag mo masyado pang-gigilan!" She flushed a smirk on her lips and by that face I know she is thinki'n something.

"Yah! What's with that face?" I asked and raised my left eyebrow.

"Haynako ang lola mo oh umi-english hahahaha I knew it wahahaha" Napahawak pa siya sa lamesa malapit sa pinto sa sobrang pag tawa.

Minsan rin talaga may sapak to eh, bigla nalang tatawa nang walang dahilan sarap din upakan minsan.

"Nakakatawa yon? Huh? Nakakatawa? I said sarcasticly.

"Bwahahahaha oo nakakatawa ka haha" At talagang tawang- tawa siya dahil nakahawak pa siya sa tiyan niya.

Nanatili ako'ng tahimik dahil baka masampiga ko toh nakakainis yung paraan niya ng pag tawa dahil halata mo'ng nang-aasar siya.

"Look at you, you're acting as if you already forgot everything." Mariin niyang sinabi ang huli. "Alam ko kahit di mo sabihin sakin kaya ka nagkaka-ganyan kase bitter ka! Saka hello? Ang pogi kaya ni Paolo Avelino!" Bulyaw niya, seryoso ang mukha niya kahit parang nag bibiro ang boses niya.

"Tsk! Mag bihis ka, aalis tayo." bigla ko nalang nasabi dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot sa kanya.

Masyado siyang maraming sinasabi, ayoko pahabain ang ganoong klase ng usapan at baka kung saan pa mapunta.

Pinapaalala niya na naman sa'kin ang nakaraan ko.

Hindi na siya nag salita pa at dumeretso na sa banyo,ako naman ay nagbihis na rin. Saglit lang kaming nag ayos at umalis na rin.

"Taray ah ripped jeans ang uso." Halos mahulog ako sa hagdan dahil sa sobrang gulat.

Kung bakit naman kase kelangan manulak eh! Pasalamat talaga to at nandito kami sa pamamahay niya dahil kung hindi kanina pa to sinugod sa ospital.

"Ano ba!? Kelangan talaga manulak!?" Singhal ko at pumunta na sa kotse ko,ramdam ko namang sumunod siya kaya di ko na siya nilingon pa at ini-start na ang kotse.

Ang bagal talaga kumilos oh!

Tinignan ko ang daan papunta dito sa parking lot ng bahay nila at ayon di nga ako nagkamale nag se-selfie pa!

"Hoy! Ano na!? A-awra nalang ba tayo jan?" Sarcastiko ang pagkakasabi ko kaya nagulat pa siya nang makita akong naka-dungaw ang ulo sa bintana ng kotse.

"Weyt lang teh, pang change dp lang." Sabi niya at dali-daling umupo sa passenger's seat.

"Ang init ng ulo mo ngayon ah! Meron ka noh?" Nanunukso ang paraan niya ng pagtatanong.

"Tsss wala makulit ka lang talaga." Sabi ko at nag patuloy na sa pag drive hindi na siya umi-mik pa kaya tahimik namin tinahak ang daan papunta sa paborito naming lugar.

Ewan ko ba ang init ng ulo ko ngayon wala naman ako'ng dalaw ngayon, dahil siguro dun sa sinabi ni Czynna o dun sa pesteng palabas.

Nandito parin yung sakit, hanggang ngayon masakit parin...

Author's Note:

How's the first chapter guys!? I didn't make it that long hehe see u sa next chapter kamsaa saenyo!!

Don't forget to VOTE, COMMENT AND FOLLOW labyuuu!!

Love,
BOAB😎