1.BÖLÜM

220 2 0
                                    

Sabahın 6'sıydı.. normalde asla bu saatte uyanmam ama bugün farklıydı,bugün taşınıyordum. Aslında eğlenceli bir şey gibi geliyor kulağa ama ailemden ayrılacağım için üzgündüm çünkü bizim aile ilişkimiz arkadaşçaydı yani birlikte oturup her türlü çılgınlığı yapacak potansiyeldeydik ve bu insanı birbirine daha da bağlıyor. 20  yaşıma bastım ve üniversite için İstanbul'a gitmeliydim. Aslında iyi bir yer ama bana göre değil ben daha çok sakin yerlerden hoşlanırım. Ama maalesef mecburuuum

Derin düşünceler içinde pencerenin başında durup kahvemi yudumlarken gözlerim bavullarıma kaydı sonra da anneme:

-Melis ? annecim gelebildin mi kendine ? hazırsan çok geç olmadan bavullarını arabaya koyup çıkalım.

+ Annelerin gülü, hazırım ben son bi bakıyım da her şeye tamam mı diye çıkarız sonra.

Annemin de benim de sesimiz ne kadar kontrol etmeye çalışsak da titriyordu. Ehh, öyle böyle gidiyoruz işteee :( ağğağağağa

Havaalanına geldikten sonra iyice sarılıp, sümüklerimizi ölümüne akıtıp ağladıktan sonra nihayet bindim uçağa.

Bütün yolculukta uyudum ve inince ilk iş çantamdan yeni dairemin adresinin yazılı olduğu kağıdı bulmak oldu.

Yeni dairemdeydim. Sakin biyerdi, güzel denilebilirdi. Ama tabiki de melis burayı adam etmeliydi .

Annemi arayıp haber verdim ve İstanbul'da yaşayan dayımın telefon numarıyla adresini aldım.

Annemler dayımda kalmamı istedi ilk başta ama bilirsiniz ya ben öyle birinin katı kuralları altında yaşamak istemiyorum ve dayımın 2 tane benimle yaşıt oğlu ve 1 tane de cadı kızı var ve gerçekten de çok DİSİPLİNLİLER.Bense rahat ve deli dolu bi insanım yani onlarla yaşasam tüm aileyi katlederdim .

Ama ilk gecem olduğu için dayımı aradım ve geldiğimi haber verdim dayım da beni evden alacağını söyledi annemle anlaşmışlar demekki.

Aradan 15 dk sonra telefonuma mesaj geldi (Aşağıdayım).

Aşağı inmeden bir üstüme baktım ama değiştirmek gelmedi içimden. İndim ve son model bir araba duruyordu şaşırmadım aslında çünkü dayımlar zengindi -.-

Arabaya bindim ve dayımla merabalaşıp soğuk bir sohbetle eve geldik. Kapıyı bir hizmetçi açtı ev mükemmeldi !!! Ağzımdan bir 'ÇÜŞ' çıktı ama sonra toparladım. Yengem yıllar önce vefat etmişti o yüzden dayım her gün eve başka bir kadınla gelirdi, ama beni dertlemez çocukları bile sorun etmedikçe. İçeri göz gezdirirken biri saçımla oynuyordu:

-Bakın kimler gelmiiiş, naber maviş ?

Bu benim 'yavşak' kuzenim Burak'tı. Cidden tatlı dilli olduğuna bakmayın çocuk playboyluğun bokunu çıkarmış artık o derece. Ve acayip gıcık birisi.

Ona sadece iyidir deyip gıcıkça sırıttım.

Sonra diğer kuzenimin sesini duydum işte benim adamım hemen ona sarıldım ve özlemimizi giderdik. İki kardeş arasında bu kadar fark olması şaşırtıcıydı. Bu kuzenim Burak'ın tam tersi tam benim kafa dengiydi ve çok iyiydi. bu arada adı Güney.

Ama işte yine diyorum dayımın fabrika hatası olmayan tek çocuğu Güney, Burak ve bir de Yağmur var -.- anlatmaya bile değmeez

Gökyüzüm OlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin