4.BÖLÜM

65 2 0
                                    

Medyada Özgün var. :) 

Yere yapışmanın verdiği şokla yattığım yerden kımıldayamadım.  Ellerimden destek alıp kaykıldım. Herkesin baktığı çocuk bana doğru eğildi ve :

-Önüne baksan iyi edersin bücür.

+Sana dert mi oldu benim düşmem ? 

Allahım ya herkes niye bana bücür diyo hayır yani boyum da o kadar kısa değil kiii !!!

Çocuk benim lafıma şaşırmış olmalı ki sinirli bi şekilde gitti.

O sırada biri omzuma dokundu ve kalkmama yardım etti. Kalktım ve çocukla göz göze geldik. Öylece kalakaldık ikimizde.Çocuk çook yakışıklıydı aslında o öküz çocuktan daha da yakışıklıydı bence. En azından hödük değil, bana yardım etti. Bi an gerçek dünyaya döndüm ve çocuğun hala elimi tuttuğu gördüm ve elimi çektim.

-Şey... teşekkür ederim, dedim ve en tatlı gülüşümü sergiledim.

+Rica ederim, ama biraz daha dikkatli olmalısın.

-Evet haklısın biraz sakar biriyimdir de.

+hahaaaahahaa. biraz daha iyi misin bari ? bi yerin acıyor mu?

-Yok, iyiyim.

+Tamam ozaman, birazdan ders başlıycak daha sonra görüşürüz.

-Görüşürüz, iyi dersler. dedim ve sınıfa gitmek için arkamı döndüm. aslında tuvalete gitmek için çıkmıştım ama birazdan ders başlayacaktı. Yürümeye devam ederken, güçlü ayak sesleri  duydum ve biri kolumu tutup durdurdu:

-Derse girmeden önce adını öğrenmek istedim. Ben Aras.

+Ben de Melis. Memnun oldum Aras.

-Bende .

İkimiz de bi kaç dakika mal mal sırıttık ve sonra zilin çalmasıyla sınıflarımıza girdik.

Hoca gelmediği için ders boştu. Berfu'yla konuşmaya başladık ve ona bugün düştüğümü ve olanları anlattım. 

-Melis, o çocuğun adı Özgün. Ve cidden serseri bir tip. Aslında biraz garip birisi. Ama her kız ona bayılır çünkü çocuk çok yakışıklı, zengin... daha neler neler ama cidden hiç iyi birisi değil ve saplantılı biri.. Okuldaki çoğu kızla birlikte olmuş yani bence ondan uzak dur eminim ki laf söylediğin için bunu yedirememiştir.

+Berfu, ben zaten o salakla uğraşamam. Ama laf söylemesem rahat edemezdim. Kendini ne sanıyor ki.

Biz konuşmaya dalmışken zil çaldı ve sınıftakilerle vedalaşıp eve koyuldum. Taksiyle gelirken okulun evime çok yakın olduğunu farkettiğimden hem biraz hava almak niyetiyle yürüyerek gidecektim. Okuldan çıkarken sınıfta bi kitabımı unuttuğumu hatırladım ve geri gittim. Kitabı alıp çıkacakken sert bir şeye çarptım, bu Özgün'dü. Onu görünce gözlerimi devirdim.

-Vaaay, bakın kimler burdaymış. Naber sakar bücür ?

+Bana bücür demeyi kes. Sen kim olduğunu sanıyorsun ?

-Atarlısın.. Sevdim. 

Onu hiç takmamaya karar verip onu iktirip gittim.

Arkamdan bağırdı.

-Adını söylemedin ? bir yandan da dalga geçer bir sesi vardı salağın.

+Sana ne ?

-Güzel isim !!

Cidden biri beni öldürsün yaa. Çocuğu ilk gördüğümden beri kanım almamıştı zaten.

Kendimi İstanbul'un güzel sokaklarına attım ve eve doğru yürümeye başladım. Yürürken bir yandan Özgün'ü düşünüyordum. Bir yandan da tatlı mı tatlı Aras'ııı :)

Gökyüzüm OlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin