Siyah Papatya

5.Bölüm

Mehmet Emin in kapanmış gözlerine ve sevimli suratına takılı kalıyor gözlerim.Uyurken oldukça ılımlı görünüyor ama oldukça yaramaz  bir çocuk  gibi aynı  zamanda.

Bir insan neden daha önce acılar çekmiş kız kardeşine bir acı daha yaşatarak gerçeği söylemez ki.Mehmet'ten 4 yaş büyük bir abisi olduğunu  ve yarın da Yasin'le beraber onunla görüşeceğim fikri beni aslında geriyor.Karşıma nasıl bir insan çıkar  bilmiyorum bana karşı bakışları nefret yüklü olacaktı eminim.

Kardeşinin hayatını çalmıştık resmen biz.Yarın o görüşmeye gitmemem gerekiyordu ama Yasin i buna ikna edememiştim. Bacaklarım sızlıyordu , gözlerim yanıyordu ama uyuyamıyordum.Sırtımı ona doğru döndüğümde derin bir nefes aldım.

" Beni izlemeye devam edersin diyordum."

Sesi bir an beni ürkütsede sözlerini algıladığım zaman gülümsedim ve ona döndüm.

" Bende uyuyorsun sanıyordum. "

"Uyuyordum ama biraz önce uyandım ve bana baktığını hissettim ne kadar derin baktıysan artık.Tamam yakışıklı bir yüzüm olabilir ama böyle pervasızca da bakılmaz."

Tebessümüm kahkahaya dönüştüğünde kendimi zor dizginledim.Hastanede olduğumu bir an unutmuştum.

  " Yaramaz bir oğlan gibisin. "
"Sende kırmızı başlıklı kız gibisin , kurt seni yiyene kadar fark etmezsin bile."

" İçimi açtın gece gece " diye mırıldandım.

" Bugün annem var dedin ya , baban yaşamıyor mu ? "

Kilit soru gelmişti.

" Hayır , 2 yıl önce kaybettik."

Biraz durdu ve düşündü.

" Hasta falan mıydı ? Tek çocuğu varsa ve bu çocuk da sen isen çok da yaşlı olmamalı.  "

" O bir kaza geçirdi.Konuşmak istediğim bir konu değil aslında."

" Anlıyorum " diye mırıldandı.

Anlıyormuş.Babasının kanınını çalışma masasında bir silahın  üzerinde ve bu silahı da babasının elinde görmeyen bir insan beni anlayamazdı.Gerisi fasafiso.

●●●

Yasin le birlikte parka doğru yürürken oldukça gergindim.Abisi benimle görüşmek istemişti.Kardeşinin komadan çıkmasına neden olan kız olarak mı yoksa onu yıllar önce komaya sokan kız olarak mı biliyordu beni çözemiyorum.Adımı ve soy adımı öğrendikten sonra kaza ve babam arasındaki bağlantıyı ve benim bu hikayenin bir parçası olduğumu anlaması beni ürkütüyordu.

Bize doğru yaklaşan arabaların arasında siyah bir bmw olabilecek en yakın konumda durmuştu.

İçerisinden uzun boylu spor giyimli  20 li yaşların sonunda  bir adam indiğinde Mehmet Emin ve adam arasındaki yaşı toparlamaya çalışmıştım.27 yaşında olmalıydı ama biraz yorgun olan görüntüsü bende daha yaşlı hissiyatı oluşturmuştu

" Umut Bey ! "

Yasin'in çağrısıyla bize dönen adamla anlık da olsa göz göze gelmiştim ve bakışlarındaki ani canlılık beni korkutmaya yetmişti.

" Sen , Bukre sen misin ?"

Yasin'in varlığı pek umrunda değilmiş gibiydi.

" Şey evet  benim."

Hayatım boyunca hiç bu kadar gerildiğimi hatırlamıyordum.

" Bizi biraz yalnız bırakabilir misiniz Yasin Bey ? "