ŞÜKÜR

Merhamet

Ben çok merhametsiz bir insan olma yolunda gidiyordum 1-2 senedir.
Anneme babama kardeşime dostuma sevdiğime ablama kimseye tahammülüm Yoktu.

En ufak şeyde sinirlenip gerilip can yakıcı şeyler söylüyordum.
Kin güdmek fıtratım da yoktur fakat o an kalp kırıyor incitiyordum.

Minibüse biniyorum. Müsayit bir yerde inebilir miyim diyorum duymuyor mesela başlıyordum söylenmeye rencide edici konuşmalar vs.

Bu ufacık bir örnek.
Daha nicelerini sayabilirim. Ama artık beni sevmeyen düşman sıfatıyla bile beni görenlere kesinlikle öfkem Yok herkes kalbinin ekmeğini yer.

Ben öfkelenmemeye gayret gösteriyorum. Yada öfkelensemde susuyorum.

Bi kere artık ınsanları yargılamaktan vazgeçtim.
Allah affetsin çok hata yaptım, çok üzdüm çok üzüldüm. Daha fazla günahı kötü şeyi ruhum kaldırmıyor.

Hergün ölümümü düşünüyorum zatende vicdanım yerle bir.

Dün psikiyatrı doktoruna gittim. Bipolar teşhisi konuldu.
Bilmeyenler için biraz açıklayayım. İleri derece ansikiyete ve depresıf bozukluktan sonra gelen rahatsızlık. Kişinin öfke kontrolü sağlayamaması etrafına zarar vermesi. Karar verme yetisini kaybetmesi. Sürekli tedirgin olup Ne yapacağını bilememek. Hatta bazı doktorlar için aynı bedende bir kaç kişiliğe yer vermek.

Hal böyleyken normal olunmam beklenemez. Ama ben en azından çabalıyorum.
Dün sıra beklerken roman bir abla da sıra beklıyor oğlu da var yanında ufacık kapkara üstü başı pis bana bakıyor güldüm oda güldü dilini çıkardı bende çıkardım yanaklarını şişirdi bende şişirdim sonra hep beraber güldük gittiler.

Toplumun onlara karşı yargısı belli ama o bir çoçuk o an dıger cocukları sever gıbı onunla ılgılenmek kendisini özel hıssettırmıştir Emin'im.

Artık kimseye kendimi ıspat etmek için uğraşmamaya karar verdim herkesin değer yargıları kulluk yargıları ve dini yargıları farklı onu anladım. Rabbim beni sevsin affetsin benim başka kimseye kendimi ıspat etme yükümlülüğüm yoktur.

Mesela eskiden cok samımı olduğum bir arkadaşım vardı. Namaz kılardı, asla haram birşey sürmezdi ağzına sonra zina yapmazdı. Ve bu bahsettiğim kişi 30 yasında bir erkek evladı. Ama bay bayan sohbetlerine katılır toplum ıcınde gezer üstüne başına bakar,
Arkadaşları için haram olan ve bulunmaması gereken yerlerde bulunurdu.

Onun değer yargıları farklıydı. 4-4 lük değil di ama Allah'ın Emirler'ini çokça yerine getirmeye çalışırdı.

Hiç birimiz 4-4 lük olamayacağız ama en azından çabalayalım. Ama çabalayınca da gaflete düşmeyelim.
Unutmayalım bir zamanlar be kadar cahil yaşadığımızı yada bilip yapmadığımız göz ardı ettiğimiz şeyleri.

Ve bence merhamet bu devirde en önemli olan şey. Kibirden de kurtarır, boşluktan da müslüman bence merhametli olmalıdır.

Ufacık bir tebessüm, ufacık bir güzel söz, saygı ufak gibi görünen bu davranışlar bence kişiliklerimizin bir parçası.

Sabah çok güzel bir söz okudum Mevlana söylemiş.

"Ya kırdığın gönlü ALLAH seviyorsa? Bilemezsin... Bilseydin ödün kopardı; Dokunamazdın..! (Hz. Mevlana)"

Beni rabbim seviyor belki onun rahmeti çok büyük siz sevin sevmeyin Allah razı olsun... ☝🏻☝🏻