Kabanata 4

210 10 1
                                    

Kabanata 4

Tok*Tok*Tok*

"Oh Jude"

"Ayi?"

"Nanny, who is he? Bakit siya nadito?"

"Ayi, he's your friend, nakiusap siya sakin na gusto ka niya yayaing lumabas ngayon"

"For what?"

"For a date"

"Di ba, dates are for lovers only?"

"Not at all"

Dumiretso kami ni Ayi sa playground kung saan kami unang nagkakilala.

"Dito tayo nagkita noon" Ipinuwesto ko siya dun sa sulok kung saan ko siya unang nakita.

"Naglalakad ako dito tapos nakita kitang nagpapalobo ng bubbles. Kinuhaan kita ng picture then mukhang natakot ka yata. Ang sabi mo, you don't talk to strangers. Tapos lumapit ako sayo, I said "I'm a friend". Humingi ako ng pasensya kasi di ko napigilang kunan ka ng litrato. Ang saya mo kasi tignan nang mga oras na yun. Tinanong kita kung mahilig ka sa bubbles at ang sagot mo sakin"It's makes me feel happy. Balang araw, magiging bubbles din ako. Masayang lilipad at malaya" Pagkatapos nun, hinipan mo yung bubbles sa mukha ko. Parang ganito" kinuha ko yung bubbles na nakasabit sa leeg niya at hinipan ito.

"Ako si Ayi, Ikaw?" She automatically asks

"Jude"

"Naalala ko na" she smiled

"Naalala mo na ko?"

"Naalala ko na. It's my happiest day kasi first time ko magkaroon ng kaibigan"

We stay here at the playground. Naglaro kami sa ilalim ng araw.

After nun... I bring her at the mall then pumasok kami si game zone para maglaro. Nakakatawa dahil ang galing niya mag-basketball na halos magkadikit lang kami ng score. I think it's time to have a kunch kaya pumasok kami sa isang haute cuisine. I'm so happy na makita siyang nage-enjoy.

Pauwi na kami nung madaanan namin yung cathedral kaya niyaya ko siya sa loob. Walang misa kaya lumuhod na lang kami ni ayi sa harap na magkatabi at nagdasal. Tahimik akong nagdarasal nung marinig ko siya---

"Papa God. Thank you po para sa araw na ito. Thank you dahil may nakilala akong kaibigan na nagpapasaya sakin. Salamat kasi sa gitna ng kalagayan ko, may isang tulad niya, ni nanny na nagpapadama sakin ng pagmamahal at importansya. Salamat dahil minsan sa buhay ko, naramdaman kong normal ako katulad ng iba."

Dahan-dahan kong ibinaling ang mata ko sa direksyon niya. Her eyes are still close pero ramdam na ramdam ko yung halong saya at lungkot sa tono niya.

Tumayo na ako "Tara na!" Pag-aya ko

Tumayo na siya at naglakad na kami palabas ng simbahan.

"Wait Jude" she stops hawak ang ulo niya.

"bakit?"

Ilang sandal ay bigla siyang bumagsak sa sahig.


Bubbles (Short Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon