Bubbles (Short Story)

Kabanata 5

Kabanata 5

It's has been 2 months nung huli kong makita si Ayi. After nung nagyari sa church. Na-hang ako sa ere na walang communication sa kanila kaya nagyon ay pupunta ako sa bahay nila Ayi para kamustahin siya.

I knock at lumabas ang isang hindi pamilyar na babae

"Nandyan po ba si Ayi?" I quietly asks

"Ayi? Walang Ayi ang nakatira dito"

"Pero dito po ang bahay nila"

"Ahhh... Yung may-ari nitong bahay ba ang tinutukoy mo? Matagal na silang hindi nakatira dito. Nabenta kasi samin 'to?"

"Alam niyo po ba kung saan sila nakatira?"

"Ang balita ko eh nagpunta silang US. Pagkatapos nun eh wala na kaming balita pa"

"Wala po bang naiwang sulat or something?"

"Wala eh!"

"Sige po, salamat!"

After 2 years...

Matapos kong malaman yun, biglang bumagsak ang mundo ko.

Ang masakit. Umalis siya na hindi ko pa nasasabi ang nararamdaman ko sa kanya. Sa maikling panahong magkasama kami, parang matagal ko na siyang kilala.  Pinilit kong alisin siya sa isip ko. Nagpatuloy ang takbo nang buhay ko at iniisip na baka di talaga kami ang nakatadhana para sa isa't-isa.

One day, I visit the village playground.

I was so shock nang makakita ako ng mga bubbles na lumilipad sa saliw ng malakas na ihip ng hangin. Sinundan ko ang mga yun at hindi ako nagkamali sa iniisip ko. Nakita ko si Ayi na naglalaro nito.

Nang mapansin niya ko. Nakita ko sa mga mata niya ang pagkagulat.

I turn back. Marahil, hindi na niya ulit ako nakikilala.

"Jude?!" She called my name. Unti-unti akong humarap.

I saw the broaden smile on her face.

"Ayi" I run to her direction. I hug her tightly. Were in the middle of that position when I heard steps na papalapit samin.

"Pasensya na kung di ko nasabi sayo ang pag-alis namin papunta sa US para sa therapy niya" It's Ayi's nanny

"Pero paanong nakikilala niya pa ako? Magaling na po ba siya?"

"Paanong hindi eh lagi ka niyang hinahanap sakin... Jude pwede ba tayong mag-usap?"

Yaya grab my wrist palayo kay Ayi na naiwang naglalaro ng bubbles.

"Kamusta po yung therapy niya?"

"Pansamantalang ginamot ang sakit niya. Pero Jude, binigyan na siya ng taning. Maswete na daw kung tumagal pa siya ng kalahating taon"

"6 months?"

"Kumalat na sa utak niya ang cancer. Wala nang halaga pa ang pera, kung hindi na rin magagamot ang sakit niya"

"Ano pong dapat nating gawin?"

"Gawin na lang nati ang lahat ng ikakasaya niya"

"Nanny, kung papahintulutan niyo po ako. Gusto kong hingin ang kamay ni Ayi"

"Jude hindi ito oras ng biruan!"

"Seyoso po ako. Mahal ko po si Ayi. Nung una pa lang mahal ko na siya at mas lalo ko pa siyang mamahalin ngayon"

"May sakit na si Ayi, wag mo nang dagdagan pa"

"Mahal ko po siya. Wala po akong pakiilam kung naiiba siya sa lahat, kung hindi siya normal, kung may sakit siya. Minamahal ko po siya sa kung ano siya. At gusto ko po siyang pagsilbihan kahit sa maiksing panahon lang"

Namuo ang katahimikan pagitan naming dalawa.

"Kung iingatan mo siya, pumapayag ako"

Pagkasabi nun ni Yaya. Unti-unti kong nilingon si Ayi.