" ကိုကို ...ဒီေန႔ ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားမိဘ ေတြ႔ဆံုပြဲ႐ွိတယ္ေနာ္
ေမ့ေနမွာစိုးလို႔ "
"ေအးပါ ငယ္ေလးရယ္... Baek ကေလး ေျပာၿပီးပါၿပီ...ကိုကို မွတ္မိပါတယ္..."
"အင္းပါ..အင္းပါ"
Kyungsoo တစ္ေယာက္ေန့လယ္ ေက်ာင္းသားမိဘ ေတြ႔ဆံုပြဲကို သတိေပးရင္း၊ ထံုးစံအတိုင္း အိပ္ရာထေနာက္က်ေသာေၾကာင့္ မနက္စာကို ျမန္ျမန္သြက္သြက္ပင္ ပါးစပ္ထဲ ေကာက္သြပ္ေနရ၏..။
အဲ့ဒါကို သတင္းစာဖတ္ေနသည့္ Xing Hyung က အျမင္မေတာ္ဘူးထင္ပါ့။
ေကာ္ဖီ တစ္ငံုေသာက္ရင္း
သတင္းစာကို အဖတ္မျပတ္ဘဲ သူ႔ကို လွမ္းဆူေလသည္။
"ျဖည္းျဖည္းစားစမ္း ငယ္ေလး...
နင္ကုန္ေတာ့မွာပဲ... ေစာေစာထရင္ မနက္စာ ေနာက္က်တာေတြ ဘာေတြလည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးမလား... အစစ အရာရာ လိုက္ေျပာေနရတယ္ "
သူ႔ဘယ္သူက ေျပာခိုင္းတာက်လို႔ ....
တစ္ခါတစ္ေလေတြးမိတယ္...
ခရီးထြက္တာ Dae Hyung မဟုတ္ဘဲ
Xing Hyung သာဆို သိပ္ေကာင္းမည္လို႔။
Dae Hyung မ႐ွိတဲ့ ေန႔က စၿပီး
Xing Hyung က သူ႔ကို အရင္ကထက္ႏွစ္ဆေလာက္ပိုတိုးၿပီး
မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္လာ၏။
ၿပီးေတာ့ အရင္ကထက္ႏွစ္ဆေလာက္ပိုၿပီးလည္း ဆူေလသည္။
အဆူခံလိုက္ရလို႔ မေက်နပ္သည့္စိတ္က ႏႈတ္ခမ္းကို ေ႐ွ႕ကို အလိုအေလ်ာက္ေထာ္ထြက္လာေစ၏..။
စားလက္စ ေပါင္မုန္႔မီးကင္ကိုလည္း
ဆက္မစားျဖစ္ေတာ့....
"ေတာ္ၿပီလား?...အဲ့ႏႈတ္ခမ္းကို ဆူမေနဘဲနဲ႔ တစ္ခါတည္းဝေအာင္စား
ၿပီးေတာ့မွ ဗိုက္ေအာင့္တာေတြ ဘာေတြ မၾကားခ်င္ဘူး...."
ေသသင့္သည္။ Wu Kyungsoo တို႔ ေရမ႐ွိတဲ့ေခ်ာင္းမွာ ႏွာေခါင္းေဖာ္ၿပီးေသသင့္ပါသည္။
သူ႔ေ႐ွ႕မွာ႐ွိေနတာ သာမညလူမဟုတ္ဘဲ Wu Yixing ဆိုတာကို ေမ့သြားရတယ္လို႔...။
သူစိတ္ဆိုးတိုင္း ဘယ္တုန္းက ေခ်ာ့ဖူးတာက်လို႔..။
"ကဲပါ Xing ရယ္... မင္းဒီေန႔ Shooting ႐ွိတယ္မလား..ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ
သြားစရာ႐ွိတာ သြားေတာ့
မဟုတ္ရင္ အဲ့ကေလးက မင္းလုပ္တာနဲ႔ ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ေက်ာင္းသြားရလိ္မ့္မယ္ "
YOU ARE READING
O.U.R.S
Fanfictionအလိုလုိုက္တဲ့လူ ႐ွိလို႔ဆိုးတယ္... ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ခ်စ္ေပးမယ့္လူေတြ ႐ွိေနလို႔ဆိုးတယ္ ဘာျဖစ္လဲ ေျပာ.... Cover by ..AkariXing
