Hani canı yanmasın diye can yakar ya insan,
Sırtından bıçaklar ya kalkmasın diye,
Hani yerden yere vurur da,ona işkence olsun diye öldürmez ya adamı,
Benide yıktılar arkadaş...
Bende ölümün nefesini soludum ciğerlerimde,
Çölde kalan bir bedevi gibi,
Ölüme terk edilen bir çocuk gibi,
Uçmasın diye kanatlarını kırmışlar gibi,
Benide öylece bıraktılar arkadaş...
Benimde çocukluğumu çaldılar,
Benimde gülüşümü çehremden kaçırdılar,
Ve ben sadece izledim...
Çünkü canları yanmasın diye kendimi feda ettim arkadaş...
Çünkü canları yanmasın diye canımı yakmalarına izin verdim...
Çünküler çoğaldı be arkadaş...
Geriye sadece,canıma yoldaş olan sen kaldın be ARKADAŞ...
AZAD...
